Του Άρη Δημοκίδη, Lifo, 20.5.12
Πρώτα πρώτα να πω ότι είμαι Πόντιος, αλλά μπορώ να δεχτώ και να σεβαστώ τη γνώμη ανθρώπων που με διαφορετικές απόψεις ή θεωρίες από μένα. Οπότε ήδη βρίσκω απαράδεκτη τη στοχοποίηση (και μάλιστα απ' τον "Στόχο") της Μαρίας Ρεπούση επειδή κάποιοι πίστεψαν ότι σνόμπαρε την ενός λεπτού σιγή στη Βουλή. Και να σνόμπαρε επειδή η συνείδησή της δεν της επέτρεπε να σηκωθεί (παρ' ό,τι εγώ θα σηκωνόμουν!) δεν θα το θεωρούσα φριχτό. Αντίθετα, αν όντως είχε συμβεί, θα το θεωρούσα τίμιο. Και μάλιστα πολύ πιο τίμιο κι ειλικρινές απ' τη στάση όλων αυτών των βουλευτών που απ' τη μία τιμούν με κάθε επισημότητα την Πατρίδα, την Εκκλησία και την Οικογένεια -με τρόπο γλοιώδη και υποκριτικό- κι απ' την άλλη κάνουν αίσχη σε κάθε τομέα και με κάθε ευκαιρία.
Κι όμως, η γνωστή εν θερμώ δημοσιογραφία έκανε δεκάδες χιλιάδες εξοργισμένους ανθρώπους να μπουν στο προφίλ της Ρεπούση και με το χειρότερο είδος bullying να της γράψουν στην καλύτερη περίπτωση: Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΙΣΙΟΣ ΕΙΠΕ " ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΚΟΛΥΒΑ ΣΤΟ ΖΩΝΑΡΙ ΤΟΥΣ " . ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΤΟΥΡΚΟΣΠΟΡΕ !!!! ΟΥΣΤ ΑΠΟ ΕΔΩ !!!" και στην χειρότερη περίπτωση "ΘΑ ΣΟΥ ΓΔΑΡΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΧΥΣΩ ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΣΟΥ ΚΡΑΝΙΟ ΠΑΛΙΟΨΩΛΑ".
Επειδή η ιστορικός και καθηγήτρια Πανεπιστημίου Μαρία Ρεπούση ανήκει σε διαφορετική απ' τις συνηθισμένες σχολές ιστορίας και δεν κατέχουμε ούτε την επιστημονική κατάρτιση ούτε την, από πρώτο χέρι, εμπειρία να κρίνουμε κάθε τι που λέει, θα πρότεινα να διαφωνήσουμε έντονα μαζί της - όχι όμως να φτάσουμε να την απειλούμε, λες και εμείς και μόνο εμείς κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια για οποιοδήποτε ιστορικό θέμα.
Απ' ό,τι είδα, και απευθυνόμενη στους χιλιάδες υβριστές που επέμεναν ξανά και ξανά να γράφουν στον τοίχο της την (ας το πω κομψά) γνώμη τους για το θέμα και για την Γενοκτονιά, η Ρεπούση αναγκάστηκε να γράψει:
Ας δεχτούμε πάντως ότι οι απόψεις της είναι ανθελληνικές.
Δεν είναι όμως επίσης ανθελληνική πράξη (ενάντια σε κάθε στοιχείο του σπουδαίου ελληνικού πολιτισμού) η τυφλή αντίδραση με χαρακτηριστικά όχλου, το αφιονισμένο μίσος και οι απειλές βόθρου σε ό,τι δε συμφωνεί με τις απόψεις μας;
---
Δύο άρθρα άλλων που αμφισβητούν την είδηση όπως αυτή γράφτηκε τις τελευταίες ημέρες:
Ρεπoύση και «προσβολή» του Ποντιακού ελληνισμού: Πώς κατασκευάστηκε η είδηση. [via]
Ένα tweet γνωστού τηλεοπτικού δημοσιογράφου ήταν αρκετό να ξεκινήσει μια εθνικιστική έκρηξη στα social media εναντίον της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ Μαρίας Ρεπούση, που έλαβε αργότερα παραληρηματικό χαρακτήρα από ακροδεξιά μπλογκς, προεξάρχοντος του «Στόχου» και ιστολογίων προσκείμενα στη Χρυσή Αυγή.
Πιο συγκεκριμένα, πολλές αναρτήσεις στα social media ανέφεραν ότι η νεοεκλεγείσα βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση αποχώρησε από την Αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής, όταν ο Βύρων Πολύδωρας ζήτησε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων. Το θέμα πήρε μεγάλες διαστάσεις όταν ο γνωστός δημοσιογράφος του ΑΝΤ1 Δημήτρης Κοτταρίδης, έγραψε στο twitter του ειρωνευόμενος την κ. Ρεπούση ότι μάλλον θα θυμήθηκε πως είχε κάποια δουλειά την ώρα που η Βουλή τηρούσε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των Ποντίων.
Τι ακριβώς είχε συμβεί; Ο δημοσιογράφος του ΑΝΤ1 παρατήρησε ότι κατά την διάρκεια της τήρησης ενός λεπτού σιγής στη μνήμη του Ποντιακού ελληνισμού η κ. Ρεπούση δεν βρισκόταν στη αίθουσα (όπως και δεκάδες άλλοι συνάδελφοι της). Θεώρησε λοιπόν χρήσιμο να το αναδείξει με ειρωνικό τρόπο. Η «είδηση» πήρε τον… γνωστό δρόμο της παραπληροφόρησης στα ακροδεξιά μπλογκς που εμπλούτισαν την πληροφορία γράφοντας ότι «η Ρεπούση αποχώρησε ακριβώς την στιγμή που άκουσε τον πρόεδρο της βουλής να αναφέρεται στη τέλεση ενός λεπτού σιγής για τα θύματα του Ποντιακού ελληνισμού»!
Χτες, η Μαρία Ρεπούση με ανακοίνωσή της απάντησε αναφέροντας ότι «ο σεβασμός μου στη μνήμη του Ποντιακού Ελληνισμού είναι δεδομένος και δεν επιτρέπω σε κανέναν να τον αμφισβητεί» .
Ανακοίνωση εξέδωσε η ΔΗΜΑΡ στην οποία τονίζεται ότι τονίζει «σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜ.ΑΡ τίμησε με «ενός λεπτού σιγή» τη μνήμη του Ποντιακού Ελληνισμού. Η απουσία κάποιων από τους βουλευτές της οφείλεται σε καθαρά πρακτικούς λόγους».
+
Ποιά Ρεπούση; Ο Μιχαλολιάκος και ο Σαμαράς που ήταν;
Μόνο ο Σαμαράς και ο Μιχαλολιάκος λείπουν; Πού είναι ο Παπανδρέου, γιατί σχεδόν τα μισά έδρανα του ΠΑΣΟΚ μοιάζουν άδεια; Ούτε είδαμε να κατακρίνονται με τόση αγριότητα οι απουσίες της Παπαρήγα, του Τσίπρα και ενδεχομένως του Κουβέλη. Όπως συνολικά και των υπολοίπων βουλευτών.
Οι ευαισθησίες είναι δεδομένες αλλά δεν είναι δεδομένο ούτε κι ούτε θα έπρεπε να είναι ανεκτό αυτό το διαδικτυακό λυντσάρισμα. Και θα έπρεπε επίσης ένας από τους μπροστάρηδες του “αγώνα”, ο Χάρρυ Κλυνν, να είχε βάλει πρώτα܊τω το μυαλό του να βρει την αλήθεια παρά να σέρνεται πίσω από ακροδεξιά παραληρήματα αν δεν τον υπαγορεύουν κιόλας. [via]
"Και να σνόμπαρε επειδή η συνείδησή της δεν της επέτρεπε να σηκωθεί (παρ' ό,τι εγώ θα σηκωνόμουν!) δεν θα το θεωρούσα φριχτό. Αντίθετα, αν όντως είχε συμβεί, θα το θεωρούσα τίμιο." -Αρης Δημοκίδης, Lifo
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή, δημοκρατία σημαίνει -κατά τον αρθρογράφο - να θεωρούμε "τίμιο" το να ΜΗΝ συγκινείται κανείς από μια ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ και να ΜΗΝ αισθάνεται ότι πρέπει να σεβαστεί τη μνήμη της;;;!!!
Μα Δημοκρατία=Ανθρωπισμός! Και χωρίς τον Ανθρωπισμό, δεν νοείται ούτε δημοκρατία, ούτε δημοκρατική συνείδηση.
Ορθό λοιπόν το να υπερασπιστούμε την κα Ρεπούση από τους ακροδεξιούς, όμως - έλεος - όχι με τέτοιας λογής σαθρότατα επιχειρήματα, που τελικά προσβάλλουν την έννοια της δημοκρατίας και την ίδια τη δημοκρατική συνείδηση.
αλώβητη και πέραν πάσης υποψίας και μαλακίας, η κυρία Ρεπούση. Αλλοίμονο! Καθηγήτρια Πανεπιστημίου, εξελέγη (με τον γνωστό αξιοκρατικό τρόπο που εκλέγονται πλείστοι οι Καθηγητές εν Ελλάδι), ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς, μέλος της Κεντρικής της Επιτροπής και της Εκτελεστικής της Επιτροπής καί, πέραν όλων αυτών, με το σπαθί της ψηφίστηκε και βουλευτής. Εμένα, πάντως, περισσότερο συμπαθείς μου είναι οι φουκαράδες οι "ρωσο-" Πόντιοι, που αγωνίζονται, τίμια και στην αφάνεια, γιά ένα κομμάτι ψωμί.
ΑπάντησηΔιαγραφή