Η εμμονή με το «αντισυστημικό»

Tου Ηλία Μαγκλίνη, Καθημερινή, 11.5.12

Λένε κάποιοι: όσο περισσότερο προβάλλεται η Χρυσή Αυγή (ΧΑ) από τα ΜΜΕ τόσο πιο σύντομα θα χάσει τη δύναμή της. Ο απλός κόσμος θα δει τον ακραίο χαρακτήρα και τις συμπεριφορές των στελεχών της και θα απομακρυνθεί αυτομάτως. Είναι έτσι όμως; Η ηλικιωμένη κυρία της πλατείας Κολιάτσου δεν νομίζω να αλλάξει εύκολα γνώμη όταν τώρα ξέρει ότι η γειτονιά της «καθαρίστηκε» χάρη στους χρυσαυγίτες και με την ανοχή της αστυνομίας. Οταν γνωρίζει ότι μπορεί να πάει μέχρι το φαρμακείο ή τον τοπικό φούρνο με ασφάλεια - και μην έχετε καμία αμφιβολία: στις γειτονιές αυτές το πρόβλημα είναι οξύ, είτε προέρχεται από λαθρομετανάστες είτε από οποιονδήποτε άλλο. Βεβαίως, αν ρίξει κάποιος μια ματιά στα ηλικιακά δεδομένα των ψηφοφόρων της ΧΑ θα διαπιστώσει ότι στην πλειοψηφία τους κυμαίνονται από άτομα 18 έως 30 - 35 χρόνων. Σε αυτές τις ηλικίες, το αντισυστημικό προσωπείο της ΧΑ φαντάζει ιδιαίτερα ελκυστικό. Η ταπείνωση εκπροσώπων του Τύπου (εκφραστών του «συστήματος), με τα «εγέρθητι» κ.λπ., εντάσσεται στο γνωστό πνεύμα: «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» κ.ο.κ.

Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό. Το αντισυστημικό προφίλ γενικότερα, είτε ακροδεξιό είτε ακροαριστερό ή αντιεξουσιαστικό, είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στη χώρα μας εδώ και δεκαετίες. Υπενθυμίζω ότι η 17Ν διατήρησε τη δημοτικότητά της πολύ μετά τις δολοφονίες των βασανιστών της χούντας. Κάμφθηκε ελαφρά όταν βρήκε τραγικό θάνατο ο άτυχος Αξαρλιάν, στην ουσία όμως δεν χάθηκε ποτέ. Ειδικά μετά την απόλυτη ταύτιση του λεγόμενου «συστήματος» με τη διαφθορά, την υποκρισία, την παρακμή και όλη αυτή τη βαθύτατα πολιτισμική κρίση που μαστίζει τη χώρα, το αντισυστημικό γνωρίζει πλέον την αποθέωσή του, άκριτα και αβασάνιστα. Επόμενο ήταν.

Ας μην είμαστε τόσο βέβαιοι λοιπόν ότι η ΧΑ θα αποδυναμωθεί μέσα από την τηλεοπτική έκθεσή της. Και ας μη σοκαριζόμαστε όταν βλέπουμε δημοσιογράφους όπως τον Κώστα Μπογδάνο του ΣΚΑΪ να πέφτει θύμα δολοφονικού ξυλοδαρμού στα Εξάρχεια στη μία το πρωί μόνο και μόνο επειδή είναι δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ, άρα «υπηρέτης του Μνημονίου».

Δεν θα τα βάλουμε όλα και όλους στο ίδιο τσουβάλι. Ωστόσο, δεν θέλει ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί κανείς ότι το αντισυστημικό πνεύμα, απ’ όπου και αν προέρχεται και όπου και αν στοχεύει, μυθοποιημένο και εξιδανικευμένο, έχει διαβρώσει την ελληνική κοινωνία σε μεγάλο βάθος.

Βεβαίως, το ίδιο το «σύστημα», οι κομματικοί σχηματισμοί, αλλά και μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να οδηγήσουν τα πράγματα στην αποθέωση των άκρων. Διότι και ρατσιστής, και φασίστας, και ακραία βίαιος μπορεί να είναι ο Ελληνας. Οπως κάθε λαός. Αρκεί να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες. Και όταν αυτές οι συνθήκες δημιουργούνται, υποχωρεί το θεσμικό και αναλαμβάνουν τα άκρα.