Η Θεσσαλονίκη κι ο νομός της θα μπορούσαν να είναι αλλιώς...

Καίτη Κομψοπούλου-Τσαρουχά*

Είναι ένας ευλογημένος τόπος. Μια διαχρονική μεγαλούπολη (με τη συμπερίληψη της ευρύτερης περιοχής), ευημερούσα κάποτε, που μόνο η ανικανότητα του πολιτικού συστήματος και η αδιαφορία των πολιτών μπορούσαν να την καταστήσουν κακομοιριασμένη «συμπρωτεύουσα». Κάτι που μπορεί και πρέπει ν’ αλλάξει. Γιατί το αναξιοποίητο λιμάνι της, τοποθετημένο ιδανικά στη γεωγραφική θέση της πόρτας της νοτιοανατολικής Ευρώπης, μπορεί να αποτελέσει, ξανά, ένα βασικό πυλώνα της ανάπτυξής της. Γιατί η παράδοση του εμπορίου στην πόλη αυτή, πύλη της Βαλκανικής και της κεντρικής Ευρώπης, μπορεί να ζωντανέψει, χαρίζοντάς της τη δυναμική που απώλεσε. Γιατί το δυναμικό των ανθρώπων της, με τον πολυ-πολιτισμό τους και την παιδεία που παρέχει το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας, μπορεί να ξαναγίνει ο πρωταγωνιστής της προόδου στην είσοδο του καινούργιου αιώνα.

Με την προϋπόθεση να σκύψει με σοβαρότητα και φροντίδα η Πολιτεία, με την ευρύτερη δυνατή έννοια του όρου, σε ό,τι μπορούν να χαρακτηριστούν συγκριτικά πλεονεκτήματά της. Εμπόριο, λόγω της παράδοσης, επιστήμες λόγω των εκπαιδευτικών και άλλων υποδομών, γεωργία, λόγω της γειτνίασης με τον πλούσιο κάμπο της Θεσσαλονίκης και ελαφρά βιομηχανία λόγω της εμπειρίας και της δυνατότητας εξαγωγών.

Για όλα αυτά χρειάζεται μια γενναία ανατροπή της λογικής της στρεβλής «προόδου», της επίπλαστης ευημερίας των δανεικών και της ρεμούλας, Ενας σχεδιασμός οργανωμένης ανάπτυξης που θα συμπεριλάβει και θα συντονίσει όλες τις προαναφερθείσες δυνατότητες της περιοχής με τρόπο επιστημονικό και αξιόπιστο.

Κοινωνικά δίκτυα με συμβολή στην πρόοδο αλλά και στην αλληλεγγύη. Συλλογικότητες μη κερδοσκοπικού (και όχι μόνον) χαρακτήρα που θα βοηθούν τους πλέον αδύνατους των συμπολιτών μας (κοινωνικά παντοπωλεία, ιατρεία, φροντιστήρια κ.λπ.), αλλά και άλλες που θα παρεμβαίνουν σε όλα τα στάδια της παραγωγής και διακίνησης προϊόντων και υπηρεσιών, με σκοπό τον ορθολογισμό κόστους, κέρδους και τιμών.

Η αναδιάταξη των πρακτικών και των προτεραιοτήτων του παρελθόντος απαιτεί μελέτη και τόλμη. Απαιτεί νέες δυνάμεις στο πολιτικό προσκήνιο που δε θα διστάσουν να συγκρουστούν με τις κατεστημένες λογικές της με κάθε τρόπο ανοικοδόμησης του κοινωνικού χώρου. Που θα αντιδράσουν στη γεωργία των επιδοτήσεων προκρίνοντας τη γεωργία των αναγκών, της ποιότητας και της προστιθέμενης αξίας. Και που θα υιοθετήσει μεθόδους προώθησης όλων των παραγόμενων προϊόντων με μεθόδους σύγχρονες που απευθύνονται στους καταναλωτές της σημερινής πραγματικότητας.

* υποψήφια βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Β΄ Θεσσαλονίκης