Κατανοώ απόλυτα όλους τους προβληματισμούς για το ρόλο που μπορεί να παίξει ένα μικρό και νέο κόμμα σε τόσο δύσκολες συνθήκες. Κατανοώ, ακόμα, ότι δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη η «αριστερή» λαϊκιστική ρητορεία και ο απλοϊκός αντιευρωπαϊσμός που έχουν επενδύσει στην καταστροφή της χώρας. Δέχομαι ακόμα ότι οι εξελίξεις είναι τόσο πολύ ρευστές και αντιφατικές ώστε μπορούμε να βρεθούμε εκτεθειμένοι σε απρόβλεπτες εξελίξεις…Όμως, όλα αυτά δεν μας απαλλάσσουν από το να θέσουμε κάποια ερωτήματα, σε μας τους ίδιους, με πολύ ξεκάθαρο τρόπο. Γιατί, όμως, θα μπορούσε να ήταν διαφορετική η απάντηση (από την Κ.Ε.) αν το ερώτημα θα ήταν: «Να ψηφίσει η ΔΗΜΑΡ τη δανειακή σύμβαση;».
Βάζουμε στην μπάντα τα περί «δημοκρατικού σοσιαλισμού», τα περί «οικολογικής εγρήγορσης» τα περί (μακράς πνοής) «μεταρρυθμιστικής στρατηγικής» και κρατάμε τον «Ευρωπαϊσμό» μας (ούτε καν «αριστερό» να μην τον λέμε σε αυτή τη φάση) και κοιτάμε να αποφύγουμε την καταστροφή της χώρας. Ασφαλώς στην πορεία της ανασυγκρότησης έχουν νόημα και οι μεγάλες μεταρρυθμιστικές αλλαγές, και η χρήση πράσινων αναπτυξιακών εργαλείων.
Αυτή τη στιγμή, το μόνο νήμα που –έφτασε να- κρατάει ζωντανό τον «ευρωπαϊσμό» της χώρας μας, είναι αυτή η δανειακή σύμβαση, με την έννοια ότι αν καταψηφιστεί μας τοποθετεί αυτομάτως εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου.
Μπορεί κανείς να ισχυριστεί, σήμερα, το αντίθετο; Να φανταστεί ότι θα συνεχίσουμε να ήμαστε χώρα της ευρωζώνης ή και της ίδιας της ΕΕ, αν καταψηφιστεί η σύμβαση αυτή;
Τον δικό μας ευρωπαϊσμό, θα τον εξαρτήσουμε από την ψήφο των άλλων; Θα αφήσουμε να δικαιωθούν οι καταστροφολόγοι αντιευρωπαϊστές; Ο «αριστερός μας ευρωπαϊσμός» για να έχει νόημα θα πρέπει να υπερασπιστούμε τον –σκέτο!- ευρωπαϊσμό, πρώτα.
Ο «δημοκρατικός σοσιαλισμός» και ο «αριστερός» ευρωπαϊσμός, μπορούν να περιμένουν λίγο…
Γιατί πρέπει να βάζουμε αυτα τα ψευτοδιλλήματα στους εαυτούς μας? Γιατί να βάζουμε αυτά τα ερώτήματα όταν δεν έχουμε σαν αριστερά κυβερνήσει? Ξέρω ότι ακούγεται λαικίστικο αυτό όμως ρε γαμώτο γιατί η Δημοκρατική αριστερά θα έπρεπε να ψηφίσει αυτό το πακέτο που συντρίβει τους εργαζομένους? Που διαλύει τις συμβάσεις που ιδιωτικοποιεί που διαλύει το κοινωνικό κράτος? Κατα την γνώμη μου ορθά έκανε η δημοκρατική αριστερά και το καταψήφισε. Τι αριστερά είσαι άμα ψηφίζεις αντιεργατικά μέτρα και αντιδημοκρατικά? Πάμε την άλλη επιλογή τώρα. Θα μου πείτε αν η νεά δανειακή σύμβαση δεν υπογραφότανε μεταξύ ελληνικού κράτους και ΕΕ όλα θα ήτανε ρόδινα? Πιθανώς θα πτωχεύαμε. Έτσι έιναι. Και δω προκύπτει το ερώτημα ή ιδέες ή διάσωση της χώρας? Για μένα αυτό ειναι το λάθος ερώτημα. Η χώρα με αυτην την πολιτική πτωχεύει.. Αρα μια ωρα νωρίτερα γιατί όχι? Φοβόμαστε μήπως μας πει ανεύθυνους κανείς? και δεν σε κάνει αντι-ευρωπαιστη αμα πεις όχι στην δανειακη σύμβαση των μερκελ-σαρκοζί. Αντίθετα αυτοί ειναι τελειώς αντι-ευρωπαιστες που δεν μπορουν να καταλάβουν ότι η Ευρωπαικη οικογένεια δεν μπορει να λειτουργει με τέτοιους εκβιασμούς και τέτοια φτώχεια. Αυτή η Ευρώπη είναι άνιση και οι ηγέτες της είναι επικίνδυνοι για την ευημερία. Το μεγάλο Κεφάλαιο είναι πάνω από τα κεφάλια μας και παίρνει σκαλπ και μεις θα συμβιβαστούμε με αυτό?
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρθώς βάζετε το θέμα κύριε Κουρουζίδη : Πρώτα κάνουμε τον Πασόκο και μετά την συμπλήρωση τριών σταδίων και την ολοκλήρωση των σχετικών επαναστατικών προϋποθέσεων ξαναγινόμαστε Αριστεροί
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα λέτε κύριε Κουρουζίδη. Λίγος ρεαλισμός δεν έβλαψε ποτέ. Τώρα αν κάποιοι νομίζουν ότι αριστερά σήμερα σημαίνει καβάλα στ'άλογά σας πάρτε τη γη δικιά σας, ε, τι να κάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε όλους όσους ασκούν κριτική και μιλούν για αντεργατικά μέτρα και άλλα σχετικά, λέω να βρουν πρώτα πως θα πάψουμε να έχουμε ελλείματα. Αν το πετύχουν με όλο τον κόσμο ευχαριστημένο, ας το πουν και σε μας που δεν έχουμε τόση φαντασία.