Της Μαρίας Γιαννακάκη*,ananeotiki.gr, 14.11.2011
Είναι γνωστό ότι οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν τη συγκεκριμένη στιγμή που πραγματοποιούνται τη διάθεση του εκλογικού σώματος, δεν βγάζουν κυβερνήσεις, ούτε πρωθυπουργούς. Τα κόμματα κάνουν το ταμείο τους στις κάλπες. Οι δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας χθες καταγράφουν μία ευρεία κοινωνική αποδοχή του Πρωθυπουργού και σε μικρότερο βαθμό της κυβέρνησής του. Και ήταν αναμενόμενο. Έτσι δεν προκαλούν καμία κατάπληξη τα υψηλά ποσοστά αποδοχής του νέου πρωθυπουργού που εμφανίστηκαν στις χθεσινές δημοσκοπήσεις. Πέραν από το συμπαθές προφίλ του κ. Παπαδήμου και της συστηματικής καλλιέργειας του Μεσσιανικού τρόπου εισαγωγής του στην πολιτική ζωή της χώρας, οι πολίτες αισθάνθηκαν ανακουφισμένοι με την ορκωμοσία του, την οποία ενσωμάτωσαν ως το τέλος ενός περιπετειώδους δεκαημέρου, που ξεκίνησε με την επικοινωνιακή βόμβα του δημοψηφίσματος, συνεχίστηκε με τον διασυρμό των Καννών και την παλινωδία της ονοματολογίας και τις φήμες.
Σύμφωνα με τις ίδιες δημοσκοπήσεις, η αλματώδης άνοδος των ποσοστών της Δημοκρατικής Αριστεράς τους τελευταίους τέσσερις μήνες επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο τις επιλογές της και ιδιαίτερα την τελευταία απόφαση της ΚΕ για καταψήφιση της κυβέρνησης Παπαδήμου, απόφαση για την οποία έγινε τόσος θόρυβος στους κόλπους του κόμματός μας.
Ο κόσμος φαίνεται να επικροτεί τη στάση της ΔΗΜΑΡ, η οποία βρίσκεται σε σταθερή ανοδική πορεία, διαχωρίζοντας τη θέση της από τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, των κομμάτων του δικομματισμού, που θεωρεί ως τους στρατηγικά υπεύθυνους για την πορεία της χώρας, αρνούμενη να της προσφέρει το αριστερό άλλοθι που θα εξισορροπούσε τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση.
Ως συστημική αριστερά, μακριά από ανέξοδες και ανεδαφικές φωνές άλλων εποχών και αριστερισμούς που επιτείνουν τα αδιέξοδα μετά από γόνιμο διάλογο και αντιπαράθεση επιχειρημάτων τοποθετήθηκε σε ένα κρίσιμο ερώτημα.
Επιβραβεύεται η τακτική της να απαντά με ξεκάθαρες θέσεις στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, η οποία αγωνιά για το μέλλον, επιζητά έναν ευρωπαϊκό προσανατολισμό σε μία ενοποιημένη Ευρώπη της αλληλεγγύης προς όφελος των ευρωπαίων πολιτών.
Η Δημοκρατική Αριστερά αποτελεί την αριστερή απάντηση ευθύνης για ολοένα και περισσότερους πολίτες που στρέφουν την πλάτη στις αδιέξοδες πολιτικές του ΠΑΣΟΚ, τις οποίες θα συνεχίσει και θα υλοποιήσει περαιτέρω η νέα κυβέρνηση, πολιτικές που μονιμοποιούν την λιτότητα, διαρρηγνύουν τον κοινωνικό ιστό, οδηγούν σε απόγνωση όλο και πλατύτερα κομμάτια της κοινωνίας, διαιωνίζουν κρατικοδίαιτες συνδικαλιστικές νοοτροπίες και σκανδαλώδη προνόμια, αποσαθρώνουν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις εισάγοντας τον εργασιακό Μεσαίωνα και οδηγούν στην ύφεση, την φτώχεια και την φορολογική λεηλασία των αδυνάμων ενώ αφήνουν στο απυρόβλητο τα πλέον προνομιούχα στρώματα.
Οι άνθρωποι που στρέφονται στη Δημοκρατική Αριστερά απαιτούν την πάταξη της φοροδιαφυγής, την ουσιαστική μεταρρύθμιση στον Δημόσιο Τομέα με ορθολογική διαχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού, τον έλεγχο των προμηθειών και το τέλος των υπόγειων διαδρομών δημοσίου και κρατικοδίαιτου ιδιωτικού τομέα, τη διαφάνεια στο δημόσιο διάλογο, τις ουσιαστικές και μακρόπνοες λύσεις στα οικονομικά προβλήματα, προκειμένου να παραχθεί πλούτος μέσα από μία παραγωγική ανασυγκρότηση. Ακόμη και αν η Ελλάδα μπορέσει να επιβιώσει των βραχυπρόθεσμων απειλών της κοινωνικής αναταραχής και εξόδου από την ευρωζώνη, θα έχει να αντιμετωπίσει τη μεγάλη πρόκληση της μετάλλαξής της σε μια πραγματικά ανταγωνιστική και παραγωγική οικονομία και την αποκατάσταση της χαμένης τιμής του πολιτικού συστήματος για να προστατεύσει την Δημοκρατία. Για να τα καταφέρει πρέπει να πραγματοποιήσει αλλαγές που αγγίζουν την καρδιά της κοινωνίας.
*Μέλος της Κ.Ε. της Δημοκρατικής Αριστεράς
Η απόφαση της πλειοψηφίας της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ, ήταν μιά ελάχιστη ένδειξη ότι το κόμμα σας διατηρεί την ανεξαρτησία του από συμφέροντα και ισορροπίες που καμία απολύτως σχέση δεν έχουν με τις ζωτικές ανάγκες των κοινωνικά ασθενέστερων στρωμάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναρωτιέμαι τι δουλειά κάνουν όσοι ποντάρουν στην οικονομική κατάρρευση της χώρας, για να "κάνουν ταμείο", σε κομματικές ψήφους, βεβαίως, βεβαίως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή τα κομματικά τείχη δεν σας επιτρέπουν να ακούσετε τι γίνεται στην κοινωνία, σας διαβεβαιώνω ότι ο κόσμος (δηλαδή οι "ψήφοι" για τους οποίους ανησυχείτε και μαζί μ' αυτούς και η αντίστοιχη κρατική επιχορήγηση) αδιαφορεί πλήρως γι' αυτούς που προσπαθούν να κερδίσουν μέσα απο την κοινωνική και οικονομική καταστροφή του.
Η ... ΓΗΡΑΣΜΕΝΗ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαιρός να θεραπευθούμε και να ενηλικιωθούμε!!!
Δυστυχώς στην χώρα το 2006 υπήρχαν μόλις 2078 νευρολόγοι-ψυχίατροι (ΕΣΥΕ).
Όμως, με όλα αυτά τα τρελά που συμβαίνουν, η τελευταία διαθέσιμη απογραφή του 2009 αναβιβάζει το συνολικό πλήθος τους σε 2491, με ετήσιο ρυθμό αύξησης 6.6%, δηλ. μάλλον επιβεβαιωθηκα(υποθέτω ότι και άλλοι θα έχουν κάνει την ίδια διαπίστωση). Δηλ. από ψυχίατρους αρχίζουμε να πάμε καλά. Από ψυχοθεραπεία όμως , μάλλον όχι ακόμη. Ας δουμε –λοιπον- την σημασια των παραπάνω.
Διαθετει η ΔΗΜΑΡ μια αμφιθυμική εως σχιζοφρενικη σταση απέναντι στο μνημόνιο; Φωτογραφία Αρχηγού σε αφίσα; Ειναι τελικά και η ΔΗΜΑΡ αρχηγικό κόμμα; Μηπως εχει και κρυπτοσταλινικες αποκλινουσες συμπεριφορες με κρυπτο-κυβερνητικη παλινδρομηση;
Όταν καποτε ειχα γραψει ότι ειμαι 56 ετων και σε 4 ετη μπορω να συνταξιοδοτηθω, ενω ο Φ.Κουβελης 63, γεγονος που σε άλλες χωρες μπορει να σημαινε ότι επρεπε να οδηγειται προς την συνταξη, τα ακουσα από το blog. To επαναλαμβανω : Φ.Κουβελη, Παπαρρηγα, παραιτηθειτε μαζι με τους επαγγελματίες της πολιτικής σε όλα τα αριστερά κόμματα. Παραιτηθείτε και να συμβουλεύετε τους νεότερους. Να δοθεί σ’αυτούς η ευκαιρία για αλλαγή: ιδεολογιας, συμπεριφορας με μελη και φιλους των αριστερών κομμάτων, δρασης, παρακτικης,….
Το προβλημα της ανανεωτικης αριστερας -και κυρίως της μεσήλικης- είναι η αυτοπαγιδευση της (θεμα για το οποιο εχω κατηγορηθει οτι το εχω αναπτυξει τους τελευταιους 5 μηνες παρα πολυ στα blog Αρ. Στρουθοκαμηλος και Μ.Μ. την Μαργαριτα, χωρίς όμως να λάβω απάντηση από στελέχη της)δηλ. δεν μπορεί να πολεμήσει τον εαυτό της, καθόσον η πλειονοτητα ανηκει σε μεσαια στρωματα απο οικονομικη άποψη και ανώτερα εως ανωτατα πνευματικα/πολιτιστικα/αισθητικα.
Γενικα επι 30 ετη , ο χωρος που στελεχωνει σημερα την ΔΗΜΑΡ (τεως ΚΚΕεσ., ΕΑΡ) διατηρουσε σχέση έλξης-απώθησης με το ΠΑΣΟΚ. Πολλοι από τους λεγομενους «λιγουρηδες για εξουσια»έκαναν στην αρχη την λεγομενη ”κριτικη υποστηριξη” καλυπτοντας με τις γνωσεις και το κυρος τους το επαρχιώτικο νέο τότε ΠΑΣΟΚ-κυβερνηση και στη συνεχεια ενσωματωθηκαν στο ΠΑΣΟΚ. Την 8ετια του Σημιτη η διαρροη στελεχων ης αριστερας προς το ΠΑΣΟΚ συνεχισθηκε. Παραλληλα τα παιδια-ΠΑΣΟΚ μεγαλωσαν, σπουδασαν στο LSE και αλλου και εγιναν –θα ηθελα να ειμαι –μεταρρυθμιστες χωρις καμμια κοινωνικη μεριμνα για τους ασθενεστερους, τους ανεργους,κ.λ.π. (Δηλ. τελος ηλεκτροδοτησης στον χαμηλομισθο με 2 παιδια, σε σπιτι του 1950 με συντελεστή 1.0, ενώ το λαμογιο με σπιτι του 2010 με συντελεστή 1.25!!!). Οποτε και η ζητηση για μεταρρυθμιστες ΔΗΜΑΡ επεσε πολύ. Μονον με μεταγγραφη κι αυτό θα προξενησει διχονοια στο «ολον ΠΑΣΟΚ», οσο εχει απομεινει, βεβαιως.
Ενώ, λοιπον τα μελη ΔΗΜΑΡ θέλουν να συγκυβερνήσουν με το ΠΑΣΟΚ, το κάνουν στους ΟΤΑ η σε κοινές δουλειες κυριως πανεπιστημιακοι και οι επαγγελματιες/ επιχειρηματιες της αριστερας. Ετσι διατηρουν και τον τιτλο του αριστερου, " κόντρα και ενάντια" που λέγαμε το 70 και το περιορισμενο σχετικα εκλογικο σωμα που τους αντιστοιχει. Τους πανεπιστημιακούς και τους κουλτουριαρηδες το θεμα συγκυβερνησης με το ΠΑΣΟΚ τους ενοχλει περισσοτερο αισθητικα. Σκεφτειτε την φραση «Πολιτιστικο ΠΑΣΟΚ» και πείτε μου.
Τωρα πως νομιμοποιουμαι να γραφω ολα αυτα;
Aς πουμε οτι θα μπορουσα να ειμαι δυνητικος ψηφοφορος ενος καλυτερου κομματος της ανανωτικης αριστερας.
Αφωτιστος Φιλελλην