Η αντίφαση του Αντώνη Σαμαρά

 Του Θόδωρου Μαργαρίτη, www.aixmi.gr, 24.7.11

Η Ν.Δ. και ο πρόεδρός της θέτουν ζήτημα επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου, το οποίο άλλωστε καταψήφισαν στη Βουλή. Ο κ. Σαμαράς έχει γίνει αποδέκτης πολλαπλών πιέσεων από Ευρωπαίους παράγοντες για μια πιο φιλομνημονιακή τοποθέτηση, αλλά επιδιώκει να εμφανιστεί ότι δεν υποχωρεί. Αντίθετα, με ισχυρές δόσεις λαϊκισμού και δημαγωγίας, ασκεί μαχητική αντιπολίτευση. Πριν αρκετούς μήνες οι συνδικαλιστές-γιατροί της Ν.Δ. καταλαμβάνουν το Υπουργείο Υγείας. Σήμερα τα στελέχη του κόμματος πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις των ΤΑΞΙ. Οι παράγοντες της Ν.Δ. εκφράζονται φιλικά ακόμα και για τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ! Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν οι σχετικές δηλώσεις «συμπαράστασης» του Χρύσανθου Λαζαρίδη, όταν το σύνολο των πολιτικών κομμάτων ασκούσε κριτική προς το συγκεκριμένο κόμμα της Αριστεράς για αμφίσημες τοποθετήσεις στα ζητήματα πολιτικής βίας. Εκπληκτικό! Η Ν.Δ. που κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ για τις σχέσεις του με τους κουκουλοφόρους τον Δεκέμβρη του 2008, τώρα στέλνει δηλώσεις «συμπαράστασης»…

Η γενική στάση της Ν.Δ. είναι ενταγμένη σε μια σαφή τακτική ανακατάληψης της εξουσίας με κάθε μέσο και τρόπο. Προφανώς, είναι σεβαστή επιλογή όσο και αν διαφωνεί κανείς με τέτοιες μεθόδους.

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα πολιτικά διακυβεύματα που πρέπει να σημειώσουμε εάν δεν θέλουμε να αποϊδεολογικοποιήσουμε τελείως κάθε πολιτική πρακτική. Εξηγούμαι… Η Ν.Δ. ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ). Στους ιθύνοντες αυτού του χώρου συγκαταλέγονται ο κ. Μπαρόζο, η κ. Μέρκελ, ο κ. Σαρκοζί κλπ. Δηλαδή, μιλάμε για τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Δεξιάς και αρχιτέκτονες της νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας.

Είναι αλήθεια, μάλιστα, ότι οι Σοσιαλδημοκράτες απέναντί τους είναι αμήχανοι, υποχωρητικοί και ορισμένοι συνταυτίζονται. Οι συγκεκριμένοι παράγοντες της Ευρωπαϊκής Δεξιάς από κοινού με τους ομοϊδεάτες τους γραφειοκράτες της Ε.Ε. οδηγούν το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα σε βαθειά κρίση. Ανατρέπουν θεμελιώδεις αρχές και κατακτήσεις, όπως το κοινωνικό κράτος, η κοινωνική προστασία. Έχουν αναγορεύσει τις αγορές σε μοναδική θεότητα του κόσμου. Αρνούνται επιλογές αντιπαράθεσης με ισχυρούς οικονομικούς κύκλους όπως οι περίφημοι οίκοι αξιολόγησης. Απορρίπτουν το ευρωομόλογο το οποίο θα έδινε μια ανάσα ανάπτυξης στις περιφερειακές χώρες της Ε.Ε. Οι ηγέτες του ΕΛΚ αποδομούν κάθε προοπτική του κοινού Ευρωπαϊκού οράματος. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.

Με αυτούς, λοιπόν, συμπορεύεται ο κ. Σαμαράς. Το ΕΛΚ, όμως, δεν είναι πρόσκληση σε πάρτυ. Δεν είναι μια παρέα Βρυξελλών. Είναι ο κεντρικός χώρος με τη «μητροπολιτική» ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού. Επομένως, η Ν.Δ. δεν μπορεί να κινείται και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα. Οι εξηγήσεις της για τη περιουσία της στη συγκεκριμένη πολιτική οικογένεια δεν επαρκούν.

Ο κ. Σαμαράς -αν έχει τα κότσια- ας υπογραμμίσει προς τους ισχυρούς κύκλους της Ε.Ε. τη διαφορετική στρατηγική με τους ομοϊδεάτες του αποχωρώντας από το ΕΛΚ προς μια άλλη πολιτική ομάδα ή προς τους ανεξάρτητους. Διότι σε τελευταία ανάλυση δεν μπορεί να βάζει τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Ούτε οι Έλληνες πολίτες είναι ινδιάνοι για να τους μοιράζει καθρεφτάκια…

*Ο Θόδωρος Μαργαρίτης είναι μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς.