Του Τάκη Μίχα, www.protagon.gr, 23.6.11
Όλοι μας αναγνωρίζουμε ότι ο τρόπος με τον οποίο απέκτησε κανείς τον πλούτο του είναι πολύ σημαντικός για την νομιμοποίησή του. Αν κανείς προκειμένου να πλουτίσει έκλεψε ή δολοφόνησε -αν γενικώς χρησιμοποίησε παράνομα μέσα- τότε θεωρούμε ότι ο πλούτος του είναι άδικος και ότι θα πρέπει να του αφαιρεθεί. Αυτό είναι ακριβώς το νόημα των νόμων περί «πόθεν έσχες» που άλλωστε υποστηρίζονται από όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος. Στη σημερινή εποχή ιδιαίτερα ο πλούτος που έχει αποκτηθεί από την φοροδιαφυγή θεωρείται κατ’ εξοχήν παράνομος και οι διατάξεις περί «πόθεν έσχες» σε σημαντικό βαθμό στοχεύουν στην ανακάλυψη και ποινικοποίηση αυτού του είδους πλουτισμού. Όμως παραδόξως οι διατάξεις περί «πόθεν έσχες» δεν αναφέρονται σε ένα άλλο είδος πλουτισμού εξίσου άδικο και παράνομο όσο αυτός που προκύπτει από την φοροδιαφυγή: Το εισόδημα το οποίο χορηγεί σε κάποιον το δημόσιο, στο βαθμό που αυτός έχει διορισθεί «με μέσο», «από το παράθυρο»-
με άλλα λόγια στο βαθμό που δεν κατέλαβε την θέση του στην βάση των προσόντων του αλλά ως το αποτέλεσμα διακριτικής μεταχείρισης της πολιτικής εξουσίας. Όμως η πρακτική του «παράνομου διορισμού» θα έπρεπε να είναι εξίσου καταδικαστέα και ποινικά κολάσιμη με την πρακτική της φοροδιαφυγής. Διότι όπως ακριβώς κάποιος ζημιώνει το κοινωνικό σύνολο φοροδιαφεύγοντας, έτσι ζημιώνει και το κοινωνικό σύνολο αν διορισθεί με υποδεέστερα προσόντα (και παραγωγικότητα) σε σχέση με κάποιον άλλο που έχει καλύτερα προσόντα και κατά συνέπεια έχει μεγαλύτερη παραγωγικότητα.Όλοι μας αναγνωρίζουμε ότι ο τρόπος με τον οποίο απέκτησε κανείς τον πλούτο του είναι πολύ σημαντικός για την νομιμοποίησή του. Αν κανείς προκειμένου να πλουτίσει έκλεψε ή δολοφόνησε -αν γενικώς χρησιμοποίησε παράνομα μέσα- τότε θεωρούμε ότι ο πλούτος του είναι άδικος και ότι θα πρέπει να του αφαιρεθεί. Αυτό είναι ακριβώς το νόημα των νόμων περί «πόθεν έσχες» που άλλωστε υποστηρίζονται από όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος. Στη σημερινή εποχή ιδιαίτερα ο πλούτος που έχει αποκτηθεί από την φοροδιαφυγή θεωρείται κατ’ εξοχήν παράνομος και οι διατάξεις περί «πόθεν έσχες» σε σημαντικό βαθμό στοχεύουν στην ανακάλυψη και ποινικοποίηση αυτού του είδους πλουτισμού. Όμως παραδόξως οι διατάξεις περί «πόθεν έσχες» δεν αναφέρονται σε ένα άλλο είδος πλουτισμού εξίσου άδικο και παράνομο όσο αυτός που προκύπτει από την φοροδιαφυγή: Το εισόδημα το οποίο χορηγεί σε κάποιον το δημόσιο, στο βαθμό που αυτός έχει διορισθεί «με μέσο», «από το παράθυρο»-
Στην βάση των προαναφερθέντων θα πίστευε κανείς ότι όλα τα πολιτικά κόμματα θα μπορούσαν να συμφωνήσουν σε αυτή την απλή αρχή: Ότι όλοι όσοι έχουν διορισθεί με «μέσο» στο δημόσιο και όχι με ανοικτές και διαφανείς διαδικασίες θα πρέπει να απολυθούν αμέσως. Σημειωτέον ότι αυτό το θέμα δεν αφορά το μέγεθος του κράτους για το οποίο όλοι μας μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις. Αφορά απλά και μόνον τους τρόπους με τους οποίους διορίσθηκε κάποιος για να απομυζεί κοινωνικούς πόρους. Όμως παραδόξως κανένα κόμμα δεν πρόκειται να συμφωνήσει σε αυτό το μέτρο. Αντίθετα ακόμα και οι πιο θερμοί θιασώτες του «πόθεν έσχες» αρνούνται να χρησιμοποιήσουν αυτό το κριτήριο στην περίπτωση των ατόμων που έχουν αποκτήσει τον πλούτο και τα έσοδα τους από παράνομο(δηλαδή μη αξιοκρατικό) διορισμό. Γιατί;
Διότι πολύ απλά διότι όλα τα κόμματα που υπάρχουν σήμερα εξακολουθούν να διαποτίζονται από το ίδιο πελατειακό πνεύμα με το οποίο γεννήθηκαν και γαλουχήθηκαν. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που κανείς δεν θέτει το θέμα των «παρανόμως διορισθέντων» στο δημόσιο. Και όσο δεν τίθεται αυτό το θέμα τόσο αποκαλύπτεται ότι κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν επιθυμεί την αλλαγή του υπάρχοντος συστήματος αλλά την αναπαραγωγή του-με κατά προτίμηση δανεικά όπως πάντοτε από τους κουτόφραγκους.
Μολις ελαβα με email αυτο το κειμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το εχω σκεφθει καλα, αλλα το αφηνω ως προβληματισμο ως μια ενδεχομενη λυση σχηματισμού νέων πολιτικών σχηματισμών
ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ?
....Τα ψηφοδέλτια τα διακρίνουμε σε έγκυρα, άκυρα και λευκά. Το κάθε ένα από αυτά τα ψηφοδέλτια έχει την δικιά του αρίθμηση κατά την εξαγωγή τους από την κάλπη. Τα έγκυρα εκφράζουν την επιλογή προτάσεων που δίδουν τα εκάστοτε πολιτικά κόμματα. Τα άκυρα εκφράζουν κάποια παραβίαση των παραπάνω αρχών και τέλος η λευκή ψήφος αποτελεί αρνητική ή ουδέτερη πολιτική τοποθέτηση απέναντι στις προτεινόμενες προτάσεις των κομμάτων.
Τι συμβαίνει στην περίπτωση που οι λευκές ψήφοι αποτελούν το 50% συν 1 του εκλογικού σώματος;
Όταν το 50% συν ένα του εκλογικού σώματος επιλέξει την λευκή ψήφο τότε υπάρχει πρόβλημα αντιπροσώπευσης και έκφρασης του κυρίαρχου λαού από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με βάση την αρχή της Δεδηλωμένης (δήλωση της βούλησης του λαού), της Λαϊκής Κυριαρχίας και την αρχή της Ισότητας της ψήφου πρέπει να διαλύσει τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς, να ορίσει υπηρεσιακή κυβέρνηση και να δώσει εντολή σχηματισμού νέων πολιτικών σχηματισμών προκειμένου να εκφράσουν την λαϊκή βούληση.
Παράδειγμα: 1) Έστω ότι έχουμε τις Α,Β,Γ,Δ και Ε πέντε προτάσεις προς ψήφιση (η ψηφοφορία θα διεξαχθεί με βάσει ΠΔ 96/2007 το οποίο ισχύει και σήμερα) και υπάρχει το δικαίωμα της λευκής ψήφου από τους εκλογείς. Ο αριθμός των εκλογέων είναι εκατό (100) άτομα .
Από τα αποτελέσματα της ψηφοφορία προκύπτει ότι οι πενήντα ένας (51) ψήφισαν λευκό και 30 την Α πρόταση, 10 την Β, 5 την Γ , 2 την Δ, 1 την Ε και 1 άκυρο. Η πλειοψηφία των εκλογέων (51%) ψήφισε λευκό ( πλειοψηφικό σύστημα) και το λευκό αποτελεί συνειδητή επιλογή (και όχι αδιαφορία γιατί αυτή εκφράζεται από την αποχή ) που εκφράζει αρνητική ή ουδέτερη στάση τόσο απέναντι στις παραπάνω πέντε προτάσεις όσο και σε αυτούς που τις εκφράζουν. Τότε οι παραπάνω, αφού έχουν απολέσει την νομιμοποίηση τους να μιλούν εκ μέρους της πλειοψηφίας, πρέπει να αποσυρθούν (γιατί ανάλογη χρήσης έχουν και τα λευκά όταν έχουν μικρό ποσοστό, επίσης δεν υπάρχει εκπρόσωπος του λευκού) γιατί αυτό είναι το σαφές μήνυμα της λευκής ψήφου. Στη συνέχεια πρέπει να γίνουν ζυμώσεις, καταγραφή τάσεων και επιλογή (π.χ. δημοψηφίσματα) για το τι ζητάει η πλειοψηφία των εκλογέων και να διαμορφωθούν νέες προτάσεις που θα περικλείουν αυτές τις τάσεις της πλειοψηφίας Οι εκπρόσωποι αυτών των προτάσεων πρέπει να μπορούν να εκφράσουν την πλειοψηφία.
Παράδειγμα: 2) Σε σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Πρώτο Τμήμα) , που αφορά την υπόθεση Πασχαλίδη, Κουτμερίδη και Ζαχαράκη κατά Ελλάδος αρ. απόφασης: Ν Φ092.22-2512-1/1 10/4/2008 στο κεφάλαιο Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση και στην παράγραφο 32 αναφέρεται ΄΄ Περαιτέρω , το Δικαστήριο …..σώματος. Ειδικότερα, επιλέγοντας το λευκό ψηφοδέλτιο, ένα μέρος του εκλογικού σώματος της μείζονος εκλογικής περιφέρειας της Κεντρικής Μακεδονίας επιθυμούσε να εκφράσει την αποκήρυξη όλων των πολιτικών σχηματισμών.΄΄ Όλη η απόφαση στο www.nsk.gr/edad/ee474.pdf. Δηλαδή, σύμφωνα με τα παραπάνω, η λευκή ψήφος αποκηρύσσει όλα τα πολιτικά κόμματα. Όταν το ποσοστό της λευκής ψήφου υπερβαίνει το 50% συν 1 του εκλογικού σώματος τότε μήπως διαλύονται τα πολιτικά κόμματα;
Αφωτιστος Φιλελλην
ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ?
ΑπάντησηΔιαγραφή(συνεχεια)
Αν στο Σύνταγμα α.41 παρ. 1΄΄ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δύναται να διαλύσει την Βουλή εάν αυτή ευρίσκεται εν προφανή δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα………΄΄ στην άνω περίπτωση που σε μεγάλο ποσοστό (50% συν 1) του εκλογικού σώματος αποκηρύσσει, με την ψήφο του, τα πολιτικά κόμματα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ως ρυθμιστής του πολιτεύματος – αρχηγός της πολιτείας (α30 παρ.1 του Συντάγματος ) θα πρέπει να διαλύσει όλα τα κόμματα (αρχή της λαϊκής κυριαρχίας).
Στο α. 52 του Συντάγματος αναφέρει περί της ΄΄Γνήσια και ανόθευτη εκδήλωσης της λαϊκής κυριαρχίας΄΄ και αφορά την πληροφόρηση του λαού από τα ΜΜΕ. Ο λαός είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΤΟΣ για την δύναμη της λευκής ψήφου. Οι δημοσιογράφοι είναι επιλήσμονες των καθηκόντων τους έναντι στον ελληνικό λαό γιατί ο τελευταίος είναι εντελώς απληροφόρητος για την δύναμη της λευκής ψήφου.
Η λευκή ψήφος αποτελεί την μεγαλύτερη, δημοκρατικότερη και κυρίως ουσιαστικότερη μορφή διαμαρτυρίας στα δημοκρατικά καθεστώτα. Η λευκή ψήφος είναι πολιτική απόφαση που αποκηρύσσει το πολιτικό σκηνικό και στην εκλογική διαδικασία έχει την μορφή πολιτειακού δημοψηφίσματος.
Αν δεν ισχύουν τα παραπάνω, τι νόημα θα είχε η επιλογή της λε��κής ψήφου από το εκλογικό σώμα και ποια θα ήταν η ουσία της στην εκλογική διαδικασία με βάσει των αρχών της δεδηλωμένης και της λαϊκής κυριαρχίας ; Μήπως ο πολίτης – εκλογεύς ασκώντας το ανώτερο δημοκρατικό του δικαίωμα, συμμετέχοντας με την ψήφο του στις εκλογές, επιλέγοντας λευκό ουσιαστικά η ψήφος του είναι υποδεέστερη και άνευ σημασία για το εκλογικό σώμα καταπατώντας την αρχή της ισότητας; Θα έπρεπε τότε να υπάρχουν μόνο τα έγκυρα και τα άκυρα ψηφοδέλτια που σημαίνει ότι θα έπρεπε υποχρεωτικά να υιοθετήσουμε μία από τις επιλογές που δίδουν τα πολιτικά κόμματα χωρίς δικαίωμα άλλης επιλογής, όπως γίνεται ουσιαστικά σήμερα γιατί ποτέ δεν άνοιξε η συζήτηση για τις δυνατότητες που προσφέρει στο εκλογικό σώμα η λευκή ψήφος. Το Σύνταγμα της Ελλάδος προστατεύει τον κυρίαρχο λαό και το Δημοκρατικό πολίτευμα και όχι το status quo (ηγεμονία) των πολιτικών κομμάτων και των υποψηφίων τους.
Στα δημοκρατικά πολιτεύματα λοιπόν έχει προβλεφθεί το πώς ο κυρίαρχος λαός έχει την δυνατότητα να απαλλαγεί από τους πολιτικούς σχηματισμούς και τους υποψηφίους αυτών βοηθώντας στην εξέλιξη του πολιτικού μας συστήματος. Αν οι τυχόν ομάδες πίεσης (Τράπεζες, Εκδότες, ΜΜΕ, Βιομήχανοι κ.ά.) έχουν βρεθεί πάνω από το πολιτικό σύστημα και αυτό εκτελεί εντολές τους πώς αλλιώς μπορεί ο κυρίαρχος λαός να απεγκλωβιστεί ειρηνικά από όλα αυτά; Όταν το πολιτικό σκηνικό συνολικά είναι κατώτερο σε πολιτικές, αξίες και ήθος από την κοινωνία δεν θα πρέπει να μπορεί να απαλλαγεί από αυτό ή θα πρέπει και η κοινωνία να γίνει σαν και αυτούς; Στη Δημοκρατία μόνο επιλέγεις; δεν μπορείς να απορρίπτεις;
Οι πολιτικοί σήμερα είναι αυτοί που ουσιαστικά ασκούν την νομοθετική, εκτελεστική και ελεγκτική εξουσία και όπως είναι φανερό, αν το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο, δεν υπάρχει πιθανότητα τιμωρίας πολιτικών προσώπων ή επιχειρηματιών. Η λευκή ψήφος έχει την δυνατότητα να ΄΄καθαρίσει΄΄ το παρακμάζον πολιτικό σύστημα και να δώσει την δυνατότητα στον κυρίαρχο λαό να θέσει νέους κανόνες διακυβέρνησης.
Είναι ευκαιρία να διδάξουμε δημοκρατία όλο τον κόσμο και να τους αποδείξουμε ότι στη Δημοκρατία οι λαοί δεν εγκλωβίζονται σε ΄μέτριες΄ από το σύστημα προτεινόμενες επιλογές αλλά μπορούν να τις αποσύρουν και να αναζητούν αυτό που τους εκφράζει.
Εκπομπή για τη λευκή ψήφο δεν έχει γίνει ποτέ, γιατί;
Αφωτιστος Φιλελλην