1.Η χώρα βρίσκεται στην δίνη μιας παρατεταμένης κρίσης, της βαθύτερης στην σύγχρονη ιστορία της, χωρίς να διαφαίνεται διέξοδος στο άμεσο μέλλον, εξαιτίας της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής.
Στον πυρήνα της κρίσης, που δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά αγγίζει όλες τις πλευρές της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, βρίσκεται το πολιτικό σύστημα που οικοδομήθηκε, με ευθύνη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, από την μεταπολίτευση και μετά.
Ένα πολιτικό σύστημα που στηρίχθηκε στην ανάπτυξη του πελατειακού κράτους, ανέχθηκε την κρατικοδίαιτη ανάπτυξη ενός μη παραγωγικού ιδιωτικού τομέα, κατασπατάλησε τον δημόσιο πλούτο, οικειοποιήθηκε την δημόσια διοίκηση και οδήγησε την χώρα στο τέλμα της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Σήμερα, ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του μνημονίου και 20 μήνες, συνολικά διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα επιδείνωση της οικονομικής κρίσης, η χρεοκοπία είναι μια υπαρκτή πιθανότητα και μόνο η αλληλεξάρτηση με την ευρωπαϊκή και τη διεθνή οικονομία δίνει προσωρινή διέξοδο, με την συνεχή παροχή, ακριβών δανείων στη χώρα.
Ταυτόχρονα, η ραγδαία κατάρρευση του παλαιοκομματικού συστήματος, η κρίση εμπιστοσύνης στις σχέσεις των πολιτών με τα κόμματα και τα συνδικάτα καθώς και η απόρριψη του τρόπου άσκησης πολιτικής, όπως τον γνωρίσαμε από την μεταπολίτευση και μετά, έχουν σαν αποτέλεσμα μια πρωτόγνωρη κοινωνική κινητικότητα που δημιουργεί νέα δεδομένα στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό.
Η κινητοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων το τελευταίο διάστημα, αποτελεί ένα, κατ αρχήν, θετικό γεγονός. Οι αυθόρμητες κινητοποιήσεις των πολιτών στις πλατείες, κινητοποιήσεις που εκφράζουν την θέληση των πολιτών για αλλαγή πορείας, είναι αναγκαίο να συμβάλλει στην διαμόρφωση νέων πολιτικών συσχετισμών απέναντι στον καταρρέοντα δικομματισμό. Όσοι επιχειρούν να ερμηνεύσουν το κίνημα των πολιτών με εργαλεία του παρελθόντος και να το καθοδηγήσουν με τρόπο που να εξυπηρετεί πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, διαπράττουν σοβαρό λάθος.
Όπως λάθος είναι να επικρατήσει ένας νέος λαϊκισμός και μια ακραία αντικοινοβουλευτική λογική που ανοίγει τον δρόμο σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Οι συσχετισμοί στην κοινωνία αλλάζουν, το ζητούμενο είναι να αποτυπωθούν, με αυθεντικό τρόπο, στην κεντρική πολιτική σκηνή όποτε και αν υπάρξει η επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
2.Ενας χρόνος εφαρμογής του μνημονίου, δεν έδωσε τα αποτελέσματα που ανέμεναν οι εμπνευστές και οι υποστηρικτές του.
Μετά τον καταιγισμό των μέτρων για την εφαρμογή του και τις συνεχείς επικαιροποιήσεις, η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπη με βαθειά ύφεση, έκρηξη πληθωρισμού, συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης, χωρίς να είναι ορατή η προοπτική εξόδου από την κρίση.
Έγκαιρα εκτιμήσαμε ότι με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, η χώρα θα αντιμετωπίσει τον άμεσο κίνδυνο πλήρους κατάρρευσης. Τα αποτελέσματα δικαιολογούν αυτή την εκτίμηση.
Η χώρα δεν έχει μέλλον όταν τα μόνα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι οι περικοπές μισθών και συντάξεων, η επιβολή έμμεσων φόρων και η αύξηση των ήδη υπαρχόντων.
Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ουσιαστικά το Μνημόνιο 2, κινείται στην ίδια κατεύθυνση και θα έχει τα ίδια αποτελέσματα: ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, αύξηση της ανεργίας- που ήδη βρίσκεται σε εφιαλτικά επίπεδα- ακρίβεια, κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ένας ατέλειωτος φαύλος κύκλος.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ εκφράζει την κατηγορηματική της αντίθεση και θα καταψηφίσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στην Βουλή.
3.Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ έδωσε πρόσφατα στην δημοσιότητα τις προτάσεις της για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Οι προτάσεις αυτές επικεντρώνονται σε πέντε πεδία:
-Δημοσιονομική εξυγίανση και αναδιάρθρωση του χρέους
-Σύγχρονο, μικρότερο και αποδοτικότερο κράτος
-Στρατηγικές επιλογές οικονομικής πολιτικής
-Δικαιότερο και αποτελεσματικότερο κράτος
-Ενίσχυση του κύρους των πολιτικών θεσμών
Σταθερή επιλογή μας είναι, ότι η δύσκολη μάχη και στα πέντε αυτά πεδία πρέπει να δοθεί μέσα στην Ευρώπη, μέσα στην ευρωζώνη. Κάθε άλλη επιλογή θα ήταν καταστροφική.
Η κρίση χρέους της χώρας, απαιτεί ταυτόχρονα, πανευρωπαϊκού χαρακτήρα λύση. Χρειάζεται να αναπτυχθούν διεκδικήσεις που θα στοχεύουν:
-στην έκδοση ευρωομολόγου
-στην θετική αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους της χώρας, με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, μείωση του επιτοκίου και περίοδο χάριτος
-στην εκπόνηση ενός 5ετούς αναπτυξιακού προγράμματος με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, το δημόσιο, το ΕΣΠΑ, την έκδοση επενδυτικού ομολόγου
Προϋπόθεση είναι να γίνει κατανοητό τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στους εταίρους μας ότι το πρόβλημα απαιτεί πολιτική συνεννόηση και πολιτική λύση.
Η Ελλάδα χρειάζεται χρόνο και όχι ασφυκτικούς περιορισμούς, χρειάζεται πόρους για ανάπτυξη και όχι ,μόνο, συνεχή δάνεια. Η εμμονή στην πολιτική και τους όρους του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος μόνο αρνητικές επιπτώσεις θα έχει για την Ελλάδα, αλλά και για την ευρωζώνη.
Στο εσωτερικό της χώρας είναι επείγουσα ανάγκη η προώθηση μεταρρυθμίσεων που θα στοχεύουν στον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, στην αύξηση των δημοσίων εσόδων, στον περιορισμό και εκσυγχρονισμό του κράτους, στην διαμόρφωση πολιτικών που θα διασφαλίζουν την προστασία των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων και στον εκσυγχρονισμό των θεσμών.
4.Η κυβέρνηση έχει κάνει τις επιλογές της. Δεν είναι διατεθειμένη να υιοθετήσει ένα διαφορετικό πλαίσιο πολιτικής. Περιορίζεται στις προβλεπόμενες από το μνημόνιο περικοπές, δεν παίρνει κανένα αναπτυξιακό μέτρο, δεν παίρνει κανένα μέτρο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της παραοικονομίας και της διαφθοράς.
Η αμφισβήτηση για την πολιτική της είναι καθολική. Αγγίζει ακόμη και το εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος. Οι πρόσφατες εξελίξεις με το ενδεχόμενο κυβέρνησης συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να φαντάζει, έστω και για λίγες ώρες πιθανό, ανέδειξαν τα τεράστια ελλείμματα της κυβερνητικής πολιτικής.
Ο πρόσφατος ανασχηματισμός, ουσιαστικά αποτελεί προϊόν εσωτερικών ισορροπιών. Είναι "κυβέρνηση συναίνεσης" των διαφορετικών ομάδων που υπάρχουν στο κυβερνητικό κόμμα και σε καμία περίπτωση, με την νέα της σύνθεση, δεν μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο για μια "νέα αρχή", όπως επιχειρήθηκε, με επικοινωνιακό τρόπο, να εμφανιστεί. Είναι πιθανό, για ένα μικρό διάστημα, ο ανασχηματισμός να λειτουργήσει ως διαδικασία εξωραϊσμού, αλλά αυτός ο εξωραϊσμός δεν μπορεί να έχει αντοχή.
Για την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, το βασικό πρόβλημα, ήταν και παραμένει, η αλλαγή πολιτικής.
5.Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δημιουργήθηκε ως δύναμη ευθύνης για την κοινωνία και την χώρα. Παρά τις δυσκολίες που δημιουργούν: η έλλειψη των δικαιωμάτων, αναγνωρισμένου από τον κανονισμό της βουλής κόμματος,, οι μεγάλες ελλείψεις υλικών μέσων και προφανώς η ύπαρξη υποκειμενικών αδυναμιών, αποτελεί μια ελπιδοφόρα δύναμη για ένα διαρκώς αυξανόμενο τμήμα του πληθυσμού.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ στις σημερινές συνθήκες, πιστεύει ότι μπορεί και πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο:
-στην ανάδειξη και προώθηση πολιτικών λύσεων που θα απαντούν στον κίνδυνο της χρεοκοπίας και θα αντιμετωπίζουν τα διαρθρωτικά προβλήματα.
-στην υποστήριξη δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων για αλλαγές στο κράτος και την δημόσια διοίκηση
-στην καλλιέργεια ενός νέου οικονομικού πολιτισμού με υψηλή κοινωνική ευθύνη, διάθεση για αυξημένη παραγωγικότητα και αίσθηση υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος.
Η προώθηση αυτού του πλαισίου των πολιτικών, συνιστά ρήξη με τις κυρίαρχες πολιτικές και τις κατεστημένες λογικές. Αποτρέπει την κοινωνική αποδόμηση, ελαχιστοποιεί τις επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο, προωθεί ώριμες αλλαγές, δημιουργεί ευρύτερες συσπειρώσεις και προετοιμάζει το έδαφος για μεγαλύτερες και βαθύτερες αλλαγές.
Αυτό επιχειρεί να κάνει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ μέσα σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, ώστε να έχει την δική της επίδραση για μία ανορθωτική πορεία της χώρας.
Σ΄αυτή την προσπάθεια, είναι αναγκαία η συστράτευση ευρύτερων δυνάμεων του δημοκρατικού, σοσιαλιστικού χώρου.
Στις συνθήκες ρευστοποίησης της κοινωνίας και του παλαιοκομματικού πολιτικού συστήματος, είναι επείγουσα ανάγκη η ανασυγκρότηση του ευρύτερου δημοκρατικού, προοδευτικού χώρου.
Η προωθητική δύναμη των κομματικών σχηματισμών που κυριάρχησαν τις τελευταίες δεκαετίες στον χώρο αυτό, έχει εξαντληθεί.
Η συσσωρευμένη απογοήτευση, οι μαζικές αποδεσμεύσεις δημοκρατικών, προοδευτικών και αριστερών πολιτών από τις παραδοσιακές κομματικές τους δεσμεύσεις και η αναζήτηση νέων μορφών πολιτικής και συλλογικής έκφρασης συνιστούν μία νέα πραγματικότητα.
Σε όλους αυτούς η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ απευθύνει δημόσια πρόσκληση. Τους καλεί να μετατρέψουν την απογοήτευση σε θετική δράση και να ενισχύσουν την προσπάθεια που, εδώ και ένα χρόνο, κάνει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Την προσπάθεια δηλαδή, να δοθεί απάντηση στο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για ριζική ανασυγκρότηση του πολιτικού πεδίου και των σημερινών κομματικών φορέων καθώς και για την διατύπωση μιας ολοκληρωμένης εναλλακτικής πολιτικής πρότασης. Προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της χώρας σε μια κατεύθυνση μεγαλύτερης ισότητας, κοινωνικής αλληλεγγύης και οικολογικής ανάπτυξης.
Μια προσπάθεια που δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιοριστεί στα όρια της σημερινής επιρροής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Η προσπάθεια και η πολιτική μας αφορά ευρύτερες δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας.
6.Ο πρόσφατος ανασχηματισμός της κυβέρνησης, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξουν σημαντικές πολιτικές εξελίξεις σε σύντομο χρονικό διάστημα και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.
Η ΚΕ πρέπει να εξουσιοδοτήσει την Εκτελεστική Επιτροπή, να προετοιμάσει το σύνολο του κόμματος γι αυτό το ενδεχόμενο.
Για να μη διολισθαίνουμε στον λαϊκισμό:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Το επιτόκιο των δανείων Τρόικα (μετά την υπογραφή της επιμήκυνσης) είναι 3.45% για την περίοδο χάριτος και 4.45% μετά απ' αυτήν. Είναι ακριβό ή φθηνό δάνειο? Το δημόσιο δανείζεται με εξάμηνα έντοκα (από τις ελληνικές τράπεζες!) με 4.86%. Ποιό είναι το "μη ακριβό" δάνειο;
2. Όταν θέλει χρόνο η Ελλάδα, πόσο εννοούμε; Το Μνημόνιο προέβλεπε έλλειμμα κάπου 4% στα τρία χρόνια. Δεν φτάνει! Το Μέσοπρόθεσμο προβλέπει μηδενικό έλλειμμα σε πέντε χρόνια (έξι από το Μνημόνιο). Δεν φτάνει! Ο Σόιμπλε ζητάει περίοδο χάριτος (η μεταφορά των ομολόγων) κατά επτά χρόνια. Αυτό φτάνει;
3. Όσο δεν σπάει αυγά με το πελατειακό κράτος η όποια κυβέρνηση, δεν θα υπάρξει επαρκής χρόνος ποτέ! Ή θα γίνεται αυτό που βλέπουμε: φοροεπιθέσεις επί δικαίων και αδίκων και τη ΔΗΜΑΡ να τακιμιάζει με τη ΓΕΝΟΠ και να καταγγέλει την Τρόικα που θέλει να συμμαζέψει τα ευγενή Ταμεία. Ή θα προτρέπει να πετιούνται λεφτά στις τράπεζες χωρίς κανένα αντίκρυσμα.
Δεν αρκεί νηφαλίως να λες διάφορα πράγματα. Όταν είναι κενά περιεχομένου, απλώς δεν απευθύνονται σε κανέναν.