Ένα νέο μέτωπο λογικής

Του Ανδρέα Παπαδόπουλου, Περιοδικό 'Μεταρρύθμιση',20.6.2011

"Ο τόπος δεν στερείται προοδευτικών και πνευματικών ανθρώπων ή πολιτικών και παραγόντων που έχουν διαφορετική αντίληψη από την κυρίαρχη των ημερών. Παρότι σιωπούν, είναι βέβαιον πως μέσα τους βράζουν με όλα όσα βλέπουν..."

Τα ποτάμια του λαϊκισμού καθημερινά φουσκώνουν και αναμένεται να ξεχειλίσουν τις επόμενες ημέρες. Το μείγμα που έχει δημιουργηθεί στη χώρα είναι εκρηκτικό, καθώς συναθροίζονται οι εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων, όσοι ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, με ένα κομμάτι των λεγόμενων αγανακτισμένων, που στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους θεωρούν ότι «για όλα φταίνε οι κακοί Ευρωπαίοι» και φαντασιώνονται ότι αν υπήρχε ένας ηγέτης τύπου Ανδρέα Παπανδρέου, δεν θα πληρώναμε τα δανεικά, καθώς επίσης με ένα ακραίο και επιθετικό τμήμα της ακροδεξιάς.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση παρουσιάζει σημάδια κατάρρευσης. Έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια μεταρρυθμιστικής λογικής και ακολουθεί πλήρως την αποτυχημένη πεπατημένη των περικοπών μισθών και συντάξεων. Οι αλλαγές που προωθεί με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, είναι μαθηματικά βέβαιον ότι θα οδηγήσουν σε περαιτέρω αύξηση της ανεργίας και θα επιτείνουν την ύφεση.

Η κατάσταση σε πολιτικό επίπεδο στην Ευρώπη δεν είναι πολύ καλύτερη, με την αναγκαία ενοποίηση -«την πιο αριστερή πρόταση», όπως συνήθιζε να λέει ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης- να πηγαίνει συνεχώς προς τα πίσω. Πολύ εύστοχα έγραψε στη Μεταρρύθμιση ο Σωτήρης Βαλντέν, «Η ισότιμη ένταξή μας στην Ευρώπη μάς επιτρέπει να κρίνουμε από τα μέσα το δρόμο που έχει πάρει κάτω από συντηρητικές ηγεσίες, που συνδυάζουν τα πιο αρνητικά χαρακτηριστικά του νεοφιλελευθερισμού και του λαϊκισμού. Μας επιτρέπει να διαπιστώσουμε τον αδιέξοδο και καταστροφικό χαρακτήρα αυτού του δρόμου και την κρίση διακυβέρνησης, βλέπε την παραλυσία, όπου έχει οδηγήσει την Ευρώπη και τους θεσμούς της».

Δεδομένων όλων των παραπάνω στοιχείων, ο τόπος βρίσκεται στο χειρότερο δυνατό σημείο και σιγά-σιγά παίρνουν κεφάλι οι δυνάμεις της οπισθοδρόμησης, του εθνοκεντρισμού, της επιστροφής στην ψωροκώσταινα. Με δεδομένη τη μακαριότητα και την άπνοια που επικρατεί στο χώρο των προοδευτικών δυνάμεων, φαντάζει ως πιθανή η ενδεχόμενη εκλογή του Αντώνη Σαμαρά στην πρωθυπουργία, είτε μόνος του είτε με τις δυνάμεις του κ. Καρατζαφέρη... Για να αντιληφθούμε δε σε τι κατάσταση μπορεί να βρεθεί η χώρα, ας σκεφτούμε το εξής σενάριο: Να έχουμε πρωθυπουργό τον κ. Σαμαρά και να γίνει ένα επεισόδιο τύπου Ιμίων στο Αιγαίο...

Επειδή ακόμα και η παραπάνω σκέψη προκαλεί τρόμο, θα πρέπει να ξανασυγκροτηθεί ένα μέτωπο λογικής και προόδου. Ένα μέτωπο που θα αποτρέψει την κατάληψη της εξουσίας από την παρέα του Δικτύου 21 και τους όψιμους φίλους του κ. Σαμαρά, αλλά και δεν θα επιτρέψει τη συνέχιση της σημερινής παραλυτικής κατάστασης.

Ο τόπος δεν στερείται προοδευτικών ανθρώπων, δεν στερείται πνευματικών ανθρώπων, δεν στερείται πολιτικών και παραγόντων που έχουν διαφορετική αντίληψη από την κυρίαρχη των ημερών. Παρότι σιωπούν, είναι βέβαιον πως μέσα τους βράζουν με όλα όσα βλέπουν. Ιδίως με τον αντιευρωπαϊσμό και τον αντικοινοβουλευτισμό που αναπτύσσεται στο ΚΚΕ, στον ΣΥΡΙΖΑ, φυσικά στη ΝΔ, δυστυχώς και στο (πολιτικά) καθυστερημένο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ.

Ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων αυτών αντλεί την πολιτική καταγωγή του από το χώρο της ανανεωτικής αριστεράς. Ανεξάρτητα από τα (εκατέρωθεν) λάθη του παρελθόντος, από τις όποιες προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες, από τις επιμέρους πολιτικές διαφωνίες, οι δυνάμεις αυτές οφείλουν να βρουν έναν κοινό βηματισμό. Να βάλουν το συμφέρον του τόπου πάνω από το παρελθόν(τους). Να αντιληφθούν ότι το μέγα δίλημμα των ημερών είναι με το μέλλον ή με το παρελθόν.

Οι εξελίξεις του επόμενου διαστήματος αναμένονται ραγδαίες και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί με την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Οι δυνάμεις της Δημοκρατικής Αριστεράς, της ευρύτερης κεντροαριστεράς και της πολιτικής οικολογίας, οφείλουν να μπουν σε μια διαδικασία σοβαρού διαλόγου για την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων στο σημερινό πολιτικό σύστημα, την οικονομική κρίση. Σε αυτήν την κατεύθυνση, η Δημοκρατική Αριστερά εργάζεται με αποφασιστικότητα.

*Ο Ανδρέας Ε. Παπαδόπουλος είναι εκπρόσωπος τύπου της Δημοκρατικής Αριστεράς.