Της Βούλας Κεχαγιά, ΝΕΑ, 4.4.11
Δηµόσια υπόσχεση για ένα κόµµα «ανοιχτό στην κοινωνία, που είναι έτοιµο να παρέχει κοινωνική λογοδοσία σε µία αµφίδροµη σχέση µε τους πολίτες» έδωσε χθες ο Φώτης Κουβέλης αµέσως µετά την επανεκλογή του στην προεδρία της Δηµοκρατικής Αριστεράς. Στη σχετική ψηφοφορία ο Φώτης Κουβέλης συγκέντρωσε ποσοστό 97,31% καθώς τον επέλεξαν οι 652 από τους 670 συνέδρους που ψήφισαν, ενώ καταµετρήθηκαν και 18 λευκά ψηφοδέλτια. «Η εµπιστοσύνη σας µε τιµά, µε συγκινεί και µε δεσµεύει θετικά» είπε ο κ. Κουβέλης απευθυνόµενος στα µέλη της ΔΗΜΑΡ, τονίζοντας ότι «όλοι µαζί θα συνεχίσουµε το ταξίδι από θέση ευθύνης απέναντι στη χώρα, την κοινωνία και τους πολίτες». ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ του πρώτου συνεδρίου του κόµµατος ο Φώτης Κουβέλης αναφέρθηκε και στην πρόταση που απηύθυνε ο Γιώργος Παπανδρέου για σοβαρό διάλογο τονίζοντας ότι «ο διάλογος όταν δεν έχει το στοιχείο της αµφίδροµης επικοινωνίας γίνεται ακρόαση απόψεων και εντέλει πολιτικός µονόλογος,
ο οποίος καταστρέφει κάθε δυνατότητα να προκύψει το χρήσιµο, το δηµοκρατικό αποτέλεσµα προς όφελος των πολιτών, της κοινωνίας, της χώρας». Πρόσθεσε αφήνοντας αιχµές για τον ΣΥΡΙΖΑ πως όποιος µιλάει καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα για το θέµα των συνεργασιών κάνει ασκήσεις επί χάρτου, το προβάλλει για να ελέγξει τη ΔΗΜΑΡ και για να διαστρεβλώσει τη σαφήνεια της πολιτικής θέσης που έχει για το ζήτηµα αυτό. Ως εκ τούτου,ο Φώτης Κουβέλης διευκρίνισε ότι «η Δηµοκρατική Αριστερά επιδιώκει να διαµορφωθούν σε πολιτικό επίπεδο οι όροι και οι προϋποθέσεις σε επίπεδο προγραµµα τικών θέσεων και φερεγγυότητας προοπτικής διακυβέρνησης µέσα από τη σύγκλιση ευρύτατων κοινωνικών και πολιτικών δυνάµεων, προκειµένου να υπάρξει η δηµιουργία ενός συνασπισµού δυνάµεων, στρατευµένων στην υπόθεση της δηµοκρατικής ανασυγκρότησης της χώρας».
Την ίδια ώρα ο Λεωνίδας Κύρκος µε συνέντευξή του στο «Βήµα της Κυριακής» αναφερόµενος στην πρόταση του κ.Παπανδρέου τόνισε: «Κρατάω αυτό που είπε ο Γιώργος Παπανδρέου: “Είναι λυπηρό ναδαιµονοποιείται ο διάλογος!” Από εκεί και πέρα, όπως έχει επανειληµµένα τονίσει και ο Φώτης Κουβέλης, οι συγκλίσεις γίνονται αποκλειστικά στη βάση των προγραµµατικών θέσεων και όχι των καλών προθέσεων». Χθες έγινε και η ψηφοφορία για την εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής του κόµµατος που συγκροτείται από 111 µέλη µαζί µε τον πρόεδρο. Σύµφωνα µε τους σταυρούς που συγκέντρωσαν στις πρώτες σειρές κατάταξης εκλέγονται οι: Σπύρος Λυκούδης, Γρηγόρης Ψαριανός, Γιάννης Κακουλίδης, Δηµήτρης Χατζησωκράτης,Γιάννης Πανούσης, Θόδωρος Μαργαρίτης, Ανδρέας Νεφελούδης, Στέφανος Μπαγεώργος, Θανάσης Λεβέντης, Μαρία Κουβέλη, Αννα Φιλίνη, Μιχάλης Σαµπατακάκης, Μαρία Ρεπούση, Γεράσιµος Γεωργάτος, Χρήστος Μαυροκεφαλίδης, Ασηµίνα Ξηροτύρη, Κατερίνα Επιτροπάκη, Αντρέας Παπαδόπουλος, Χρήστος Χωµενίδης, Ευγενία Μπουρνόβα, Δώρα Καλλιπολίτη, Ζωή Οκλαντ Αστριντ, Ντόρα Τσικαρδάνη, Φώτης Προβατάς, Σάκης Παπαθανασίου, Σοφία Ανδριοπούλου, Σάκης Κουρουζίδης, Αντρέας Κλαυδιανός, Κώστας Κάρης, Θανάσης Αθανασίου, Βαγγέλης Ζορκάδης, Χρήστος Σπίγγος, Νέλλη Παπαχελά, Βάσω Κιντή, Μυρσίνη Λιοναράκη, Μαρία Γιαννακάκη, Αντώνης Ανηψιτάκης, Μάνος Ματσαγγάνης, Χρήστος Σταυρόπουλος, Σόνια Τσιτήλου, Γιάννης Σκοπούλης.
Οχι πια σύντροφοι, αλλά... σύνεδροι
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΑΡΟΛΙΝΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ
Εδωσαν όλοι το «παρών». Αετόπουλα της Κατοχής και ιστορικά µέλη της ΕΔΑ. Παλιοί ρηγάδες και τριαντάρηδες χωρίς αγωνιστικές περγαµηνές που θέλουν κάτι να αλλάξει. Το παρθενικό συνέδριο της Δηµοκρατικής Αριστεράς δεν είχε γκλάµουρ, ούτε χολιγουντιανή σκηνοθεσία. Οι περισσότεροι σύνεδροι άλλωστε γνώριζαν ο ένας τον άλλον µε το µικρό τους όνοµα.
Η «οικογενειακή» αυτή ατµόσφαιρα ήταν και ένα από τα µεγάλα άγχη των διοργανωτών. Μην τυχόν και προτιµούσαν όλοι τα πηγαδάκια από τις εργασίες του συνεδρίου. Ευτυχώς όµως οι σύντροφοι πειθάρχησαν µοιράζοντας τον χρόνο τους ανάµεσα στις καρέκλες της αίθουσας και τα τραπεζάκια του καφενείου. Κάποιοι δε, όπως ένας αγρότης µε θητεία στα µπλόκα της Λάρισας, δήλωναν πως σκοπεύουν όλο το τριήµερο να µην εγκαταλείψουν το Σινέ Κεραµεικός. Παρά µόνο για έναν ύπνο στα κοντινά ξενοδοχεία όπου διέµεναν.
Ενα µεγάλο πανό στην κεντρική σκηνή και τα πορτοκαλί ντοσιέ των συνέδρων έδιναν τον τόνο εντός. Εκτός, οι γόπες σχηµάτιζαν λοφίσκους στα τασάκια και το µπαρ στον δεύτερο όροφο – για έναν καφέ ή ένα ουίσκι – δεν άδειασε ποτέ.
Ακόµη όµως και κατά την ανακοίνωση της πανηγυρικής εκλογής του Φώτη Κουβέλη στην προεδρία υπήρχε το τρακ του πρωτάρη. Δοκίµασαν διάφορα σκηνοθετικά τρικ µπροστά στη µια και µοναδική κάµερα που υπήρχε στη λήξη του συνεδρίου. Οπως άλλωστε λένε γελώντας τα µέλη της ΔΗΜΑΡ, «είµαστε κόµµα της φτώχειας». Η ψηφοφορία για την ανάδειξη της Κεντρικής Επιτροπής και του προέδρου διήρκεσε πολύ παραπάνω από ό,τι υπολόγιζαν. Παρότι οι σύνεδροι ήταν µόλις 850. Λογικό µιας και παραδέχονται πως δεν είχαν τα χρήµατα για ένα ακριβό τελευταίας τεχνολογίας σύστηµα καταµέτρησης.
Παρ’ όλ’ αυτά η καλή διάθεση ήταν διάχυτη. Ακόµη και η προσφώνηση του γραµµατέα του ΣΥΝ Δηµήτρη Βίτσα «σύνεδροι» κατά τον χαιρετισµό του την Πέµπτη, που ενόχλησε µερικούς, έδωσε την αφορµή για την πλάκα των ηµερών. «Δεν θα αποκαλούµε πλέον ο ένας τον άλλον σύντροφο αλλά σύνεδρο! Η προσφώνηση άλλαξε. Γεια σου, σύνεδρε Κώστα!».
Οι σύνεδροι της Δηµοκρατικής Αριστεράς δεν διστάζουν να χειροκροτήσουν ακόµη και τον εκπρόσωπο της Δηµοκρατικής Αναγέννησης του Στέλιου Παπαθεµελή, ενώ κάποιοι πιτσιρικάδες κατά την είσοδο του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου τού φωνάζουν: «Πρόεδρε, πάρε µια κάρτα. Οχι µέλους! Φίλων!». Στα πηγαδάκια αλλά και από βήµατος οι περισσότεροι επικαλούνται τον ορθό λόγο και αποφεύγουν τα ντεσιµπέλ. «Εχουµε ανάγκη λιτότητας για να µειώσουµε τα χρέη µας. Απλώς θέλουµε να είναι ισοµερώς κατανεµηµένη», θα επισηµάνει κάποιος στην οµιλία του. «Ο Κουβέλης εκφράζει ένα ρεύµα που υπάρχει στην κοινωνία. ∆εν τον ακολουθούµε εµείς, αυτός µας ακολουθεί. ∆εν µας φταίει το Μνηµόνιο για την κατάστασή µας αλλά όσοι µας οδήγησαν εκεί» θα πει ένας 88χρονος σύνεδρος από την Ικαρία, ο οποίος µε καµάρι δηλώνει πως έφαγε το πρώτο ξύλο για «πολιτικούς λόγους» από τη δασκάλα του στα 1928 ως µαθητής δηµοτικού. Γιατί είχε γράψει σε ένα χαρτόνι «Εµπρός της γης οι κολασµένοι». Η σύζυγός του – περίπου ογδόντα χρόνια µετά – βάζει το υστερόγραφο στο µαθητικό χαρτόνι: «Η Αριστερά», λέει, «δεν µπορεί να λέει όχι σε όλα. ∆εν έχουµε µόνο δικαιώµατα, έχουµε κι υποχρεώσεις».
ΑΙΧΜΕΣ Στρογγύλεµα ή υπέρβαση;
ΤΟΥ ΚΙΜΩΝΑ ΧΑΤΖΗΜΠΙΡΟΥ
Πολλοί ανήσυχοι πολίτες που προβληµατίζονται για το µέλλον της χώρας πέρασαν τις τελευταίες τέσσερις ηµέρες από το συνέδριο της ∆ηµοκρατικής Αριστεράς. Εκατοντάδες σύνεδροι, πολυάριθµα µέλη και φίλοι, ενταγµένοι σε κόµµατα ή ανένταχτοι. Μέσα στη γενικευµένη αίσθηση αδιεξόδου, η συλλογική συνείδηση προσδοκά µην τυχόν εµφανιστεί η καινούργια προοδευτική ιδέαπου θα απέτρεπε την οικονοµική και κοινωνική χρεοκοπία. Το κλίµα στο συνέδριο ήπιο, µια διάθεση ευγένειας και αλληλοκατανόησης, γνωστή επί δεκαετίες στον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς.
οι οµιλίες απέχουν παρασάγγας από τους ατέλειωτους πληκτικούς µονολόγους των παλιών κοµµουνιστικών συνεδρίων, χωρίς ωστόσο να καταφέρνουν να ξεφύγουν από ένα άχαρο στρογγύλεµα απόψεων για τα πιο αιχµηρά ζητήµατα, τα οποία αποτελούν όµως το επίκεντρο του δράµατος των τελευταίων µηνών. πάντως, είναι γεγονός ότι µερικές φορές ακούγονται, στο βήµα ή στα πηγαδάκια, εκτιµήσεις που ποτέ µέχρι τώρα δεν είχε τολµήσει να εκφέρει η Αριστερά. Η αποδοχή ή όχι του Μνηµονίου, η ανυπακοή, το κίνηµα «δεν πληρώνω», οι καταλήψεις, οι βιαιότητες, οι συντεχνιακές αντιδράσεις, το δικαίωµα µη συµµετοχής σε απεργία, η οικολογία, τα πανεπιστήµια και τα σχολεία, η Ευρώπη, η λιβύη είναι ζητήµατα που, θαρρετά ή πιο συγκρατηµένα, συζητιούνται από τη σκοπιά µιας προοδευτικής εκσυγχρονιστικής µεταρρύθµισης. Είναι γεγονός ότι ο φόβος απώλειας των πιο παραδοσιακών αριστερών ψηφοφόρων αποτρέπει αποφάσεις µε καινοτόµο χαρακτήρα.
∆εν λείπουν όµως και αυτοί που πιστεύουν ότι όσο πιο πολλά ιδεολογικά αυγά σπάσει το νέο κόµµα τόσο πιο µεγάλη πολιτική οµελέτα θα απολαύσει. Εκτός αν ακόµα µια φορά επιβεβαιωθεί η γενική εκτίµηση ότι τα κόµµατα εξακολουθούν να βρίσκονται πιο πίσω σε σχέση µε την κοινωνία.
ο Κίµων Χατζηµπίρος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο πολυτεχνείο
ο οποίος καταστρέφει κάθε δυνατότητα να προκύψει το χρήσιµο, το δηµοκρατικό αποτέλεσµα προς όφελος των πολιτών, της κοινωνίας, της χώρας». Πρόσθεσε αφήνοντας αιχµές για τον ΣΥΡΙΖΑ πως όποιος µιλάει καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα για το θέµα των συνεργασιών κάνει ασκήσεις επί χάρτου, το προβάλλει για να ελέγξει τη ΔΗΜΑΡ και για να διαστρεβλώσει τη σαφήνεια της πολιτικής θέσης που έχει για το ζήτηµα αυτό. Ως εκ τούτου,ο Φώτης Κουβέλης διευκρίνισε ότι «η Δηµοκρατική Αριστερά επιδιώκει να διαµορφωθούν σε πολιτικό επίπεδο οι όροι και οι προϋποθέσεις σε επίπεδο προγραµµα τικών θέσεων και φερεγγυότητας προοπτικής διακυβέρνησης µέσα από τη σύγκλιση ευρύτατων κοινωνικών και πολιτικών δυνάµεων, προκειµένου να υπάρξει η δηµιουργία ενός συνασπισµού δυνάµεων, στρατευµένων στην υπόθεση της δηµοκρατικής ανασυγκρότησης της χώρας».
Την ίδια ώρα ο Λεωνίδας Κύρκος µε συνέντευξή του στο «Βήµα της Κυριακής» αναφερόµενος στην πρόταση του κ.Παπανδρέου τόνισε: «Κρατάω αυτό που είπε ο Γιώργος Παπανδρέου: “Είναι λυπηρό ναδαιµονοποιείται ο διάλογος!” Από εκεί και πέρα, όπως έχει επανειληµµένα τονίσει και ο Φώτης Κουβέλης, οι συγκλίσεις γίνονται αποκλειστικά στη βάση των προγραµµατικών θέσεων και όχι των καλών προθέσεων». Χθες έγινε και η ψηφοφορία για την εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής του κόµµατος που συγκροτείται από 111 µέλη µαζί µε τον πρόεδρο. Σύµφωνα µε τους σταυρούς που συγκέντρωσαν στις πρώτες σειρές κατάταξης εκλέγονται οι: Σπύρος Λυκούδης, Γρηγόρης Ψαριανός, Γιάννης Κακουλίδης, Δηµήτρης Χατζησωκράτης,Γιάννης Πανούσης, Θόδωρος Μαργαρίτης, Ανδρέας Νεφελούδης, Στέφανος Μπαγεώργος, Θανάσης Λεβέντης, Μαρία Κουβέλη, Αννα Φιλίνη, Μιχάλης Σαµπατακάκης, Μαρία Ρεπούση, Γεράσιµος Γεωργάτος, Χρήστος Μαυροκεφαλίδης, Ασηµίνα Ξηροτύρη, Κατερίνα Επιτροπάκη, Αντρέας Παπαδόπουλος, Χρήστος Χωµενίδης, Ευγενία Μπουρνόβα, Δώρα Καλλιπολίτη, Ζωή Οκλαντ Αστριντ, Ντόρα Τσικαρδάνη, Φώτης Προβατάς, Σάκης Παπαθανασίου, Σοφία Ανδριοπούλου, Σάκης Κουρουζίδης, Αντρέας Κλαυδιανός, Κώστας Κάρης, Θανάσης Αθανασίου, Βαγγέλης Ζορκάδης, Χρήστος Σπίγγος, Νέλλη Παπαχελά, Βάσω Κιντή, Μυρσίνη Λιοναράκη, Μαρία Γιαννακάκη, Αντώνης Ανηψιτάκης, Μάνος Ματσαγγάνης, Χρήστος Σταυρόπουλος, Σόνια Τσιτήλου, Γιάννης Σκοπούλης.
Οχι πια σύντροφοι, αλλά... σύνεδροι
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΑΡΟΛΙΝΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ
Εδωσαν όλοι το «παρών». Αετόπουλα της Κατοχής και ιστορικά µέλη της ΕΔΑ. Παλιοί ρηγάδες και τριαντάρηδες χωρίς αγωνιστικές περγαµηνές που θέλουν κάτι να αλλάξει. Το παρθενικό συνέδριο της Δηµοκρατικής Αριστεράς δεν είχε γκλάµουρ, ούτε χολιγουντιανή σκηνοθεσία. Οι περισσότεροι σύνεδροι άλλωστε γνώριζαν ο ένας τον άλλον µε το µικρό τους όνοµα. Η «οικογενειακή» αυτή ατµόσφαιρα ήταν και ένα από τα µεγάλα άγχη των διοργανωτών. Μην τυχόν και προτιµούσαν όλοι τα πηγαδάκια από τις εργασίες του συνεδρίου. Ευτυχώς όµως οι σύντροφοι πειθάρχησαν µοιράζοντας τον χρόνο τους ανάµεσα στις καρέκλες της αίθουσας και τα τραπεζάκια του καφενείου. Κάποιοι δε, όπως ένας αγρότης µε θητεία στα µπλόκα της Λάρισας, δήλωναν πως σκοπεύουν όλο το τριήµερο να µην εγκαταλείψουν το Σινέ Κεραµεικός. Παρά µόνο για έναν ύπνο στα κοντινά ξενοδοχεία όπου διέµεναν.
Ενα µεγάλο πανό στην κεντρική σκηνή και τα πορτοκαλί ντοσιέ των συνέδρων έδιναν τον τόνο εντός. Εκτός, οι γόπες σχηµάτιζαν λοφίσκους στα τασάκια και το µπαρ στον δεύτερο όροφο – για έναν καφέ ή ένα ουίσκι – δεν άδειασε ποτέ.
Ακόµη όµως και κατά την ανακοίνωση της πανηγυρικής εκλογής του Φώτη Κουβέλη στην προεδρία υπήρχε το τρακ του πρωτάρη. Δοκίµασαν διάφορα σκηνοθετικά τρικ µπροστά στη µια και µοναδική κάµερα που υπήρχε στη λήξη του συνεδρίου. Οπως άλλωστε λένε γελώντας τα µέλη της ΔΗΜΑΡ, «είµαστε κόµµα της φτώχειας». Η ψηφοφορία για την ανάδειξη της Κεντρικής Επιτροπής και του προέδρου διήρκεσε πολύ παραπάνω από ό,τι υπολόγιζαν. Παρότι οι σύνεδροι ήταν µόλις 850. Λογικό µιας και παραδέχονται πως δεν είχαν τα χρήµατα για ένα ακριβό τελευταίας τεχνολογίας σύστηµα καταµέτρησης.
Παρ’ όλ’ αυτά η καλή διάθεση ήταν διάχυτη. Ακόµη και η προσφώνηση του γραµµατέα του ΣΥΝ Δηµήτρη Βίτσα «σύνεδροι» κατά τον χαιρετισµό του την Πέµπτη, που ενόχλησε µερικούς, έδωσε την αφορµή για την πλάκα των ηµερών. «Δεν θα αποκαλούµε πλέον ο ένας τον άλλον σύντροφο αλλά σύνεδρο! Η προσφώνηση άλλαξε. Γεια σου, σύνεδρε Κώστα!».
Οι σύνεδροι της Δηµοκρατικής Αριστεράς δεν διστάζουν να χειροκροτήσουν ακόµη και τον εκπρόσωπο της Δηµοκρατικής Αναγέννησης του Στέλιου Παπαθεµελή, ενώ κάποιοι πιτσιρικάδες κατά την είσοδο του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου τού φωνάζουν: «Πρόεδρε, πάρε µια κάρτα. Οχι µέλους! Φίλων!». Στα πηγαδάκια αλλά και από βήµατος οι περισσότεροι επικαλούνται τον ορθό λόγο και αποφεύγουν τα ντεσιµπέλ. «Εχουµε ανάγκη λιτότητας για να µειώσουµε τα χρέη µας. Απλώς θέλουµε να είναι ισοµερώς κατανεµηµένη», θα επισηµάνει κάποιος στην οµιλία του. «Ο Κουβέλης εκφράζει ένα ρεύµα που υπάρχει στην κοινωνία. ∆εν τον ακολουθούµε εµείς, αυτός µας ακολουθεί. ∆εν µας φταίει το Μνηµόνιο για την κατάστασή µας αλλά όσοι µας οδήγησαν εκεί» θα πει ένας 88χρονος σύνεδρος από την Ικαρία, ο οποίος µε καµάρι δηλώνει πως έφαγε το πρώτο ξύλο για «πολιτικούς λόγους» από τη δασκάλα του στα 1928 ως µαθητής δηµοτικού. Γιατί είχε γράψει σε ένα χαρτόνι «Εµπρός της γης οι κολασµένοι». Η σύζυγός του – περίπου ογδόντα χρόνια µετά – βάζει το υστερόγραφο στο µαθητικό χαρτόνι: «Η Αριστερά», λέει, «δεν µπορεί να λέει όχι σε όλα. ∆εν έχουµε µόνο δικαιώµατα, έχουµε κι υποχρεώσεις».
ΑΙΧΜΕΣ Στρογγύλεµα ή υπέρβαση;
ΤΟΥ ΚΙΜΩΝΑ ΧΑΤΖΗΜΠΙΡΟΥ
Πολλοί ανήσυχοι πολίτες που προβληµατίζονται για το µέλλον της χώρας πέρασαν τις τελευταίες τέσσερις ηµέρες από το συνέδριο της ∆ηµοκρατικής Αριστεράς. Εκατοντάδες σύνεδροι, πολυάριθµα µέλη και φίλοι, ενταγµένοι σε κόµµατα ή ανένταχτοι. Μέσα στη γενικευµένη αίσθηση αδιεξόδου, η συλλογική συνείδηση προσδοκά µην τυχόν εµφανιστεί η καινούργια προοδευτική ιδέαπου θα απέτρεπε την οικονοµική και κοινωνική χρεοκοπία. Το κλίµα στο συνέδριο ήπιο, µια διάθεση ευγένειας και αλληλοκατανόησης, γνωστή επί δεκαετίες στον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς. οι οµιλίες απέχουν παρασάγγας από τους ατέλειωτους πληκτικούς µονολόγους των παλιών κοµµουνιστικών συνεδρίων, χωρίς ωστόσο να καταφέρνουν να ξεφύγουν από ένα άχαρο στρογγύλεµα απόψεων για τα πιο αιχµηρά ζητήµατα, τα οποία αποτελούν όµως το επίκεντρο του δράµατος των τελευταίων µηνών. πάντως, είναι γεγονός ότι µερικές φορές ακούγονται, στο βήµα ή στα πηγαδάκια, εκτιµήσεις που ποτέ µέχρι τώρα δεν είχε τολµήσει να εκφέρει η Αριστερά. Η αποδοχή ή όχι του Μνηµονίου, η ανυπακοή, το κίνηµα «δεν πληρώνω», οι καταλήψεις, οι βιαιότητες, οι συντεχνιακές αντιδράσεις, το δικαίωµα µη συµµετοχής σε απεργία, η οικολογία, τα πανεπιστήµια και τα σχολεία, η Ευρώπη, η λιβύη είναι ζητήµατα που, θαρρετά ή πιο συγκρατηµένα, συζητιούνται από τη σκοπιά µιας προοδευτικής εκσυγχρονιστικής µεταρρύθµισης. Είναι γεγονός ότι ο φόβος απώλειας των πιο παραδοσιακών αριστερών ψηφοφόρων αποτρέπει αποφάσεις µε καινοτόµο χαρακτήρα.
∆εν λείπουν όµως και αυτοί που πιστεύουν ότι όσο πιο πολλά ιδεολογικά αυγά σπάσει το νέο κόµµα τόσο πιο µεγάλη πολιτική οµελέτα θα απολαύσει. Εκτός αν ακόµα µια φορά επιβεβαιωθεί η γενική εκτίµηση ότι τα κόµµατα εξακολουθούν να βρίσκονται πιο πίσω σε σχέση µε την κοινωνία.
ο Κίµων Χατζηµπίρος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο πολυτεχνείο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
O διάλογος προϋποθέτει τον σεβασμό της διαφορετικής άποψης. Γι' αυτό κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή χυδαίο σχόλιο θα διαγράφεται.