Πάλι διοξίνες

 Του Κώστα Κάρη, Αυγή, 8.1.11

Από τον Μάρτιο ήταν γνωστή η μόλυνση με διοξίνη στα προϊόντα της εταιρείας Harles und Jentzch και βεβαίως το έκρυβαν. Στο κρατίδιο Σλέσβιχ Χόλστάιν (και Γλύξμπουργκ...) εδρεύει η εταιρεία. Το υπουργείο Γεωργίας του κρατιδίου επιβεβαίωσε την πληροφορία, αλλά επιμένει ότι δεν ενημερώθηκε παρά στις 27 Δεκεμβρίου.Η ουσία είναι ότι, τον Μάρτιο 2010, τα επίπεδα διοξίνης επί του δείγματος ήταν δύο φορές υψηλότερα από το κανονικό και το έκρυψαν. Τα τροφικά λίπη που παρήχθησαν από την Harles und Jentzch εξήχθησαν στην Ολλανδία και τη Βρετανία, ενώ πάνω από 4.000 αγροκτήματα στη Γερμανία έχουν κλείσει προσωρινά.

Οι διατροφικές κρίσεις που έρχονται και επανέρχονται επαναβεβαιώνουν το βάθος του προβλήματος. Δεν είναι μόνον ότι υπήρξε μόλυνση. Είναι κυρίως ότι η απόκρυψη αφορά πολύ μεγάλο εύρος κατανάλωσης. Ότι υπάρχει τρόπος συγκάλυψης, ότι οι έλεγχοι έχουν τρύπες και στη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Βρετανία. Και ακόμη ότι δεν ξέρουμε ακριβώς πώς προκλήθηκε η μόλυνση και πώς θα ελεγχθεί η διαδικασία που την προκάλεσε. Οπωσδήποτε τα θεμέλια είναι αδύνατα. Το μεγάλο μέγεθος των μονάδων παραγωγής τροφίμων, η ύπαρξη επιχειρηματικού απορρήτου ακόμη και για θέματα υγείας των καταναλωτών υπονομεύουν τις δυνατότητες και τους μηχανισμούς ελέγχου.

Οι πολιτικοί θεσμοί και η Ε.Ε. μπορεί να προσπαθήσουν να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους. Όμως είναι βέβαιο ότι η ανησυχία εκατομμυρίων ανθρώπων εύλογα θα δυναμώνει αν δεν έχουν απαντήσεις. Και οι απαντήσεις δεν θα είναι πειστικές αν περιοριστούν στις λεπτομέρειες της συγκεκριμένης περίπτωσης. Η νέα κρίση μάς στέλνει μήνυμα ριζικής αλλαγής του προτύπου παραγωγής και κατανάλωσης τροφίμων. Λιγότερη κατανάλωση επεξεργασμένων βιομηχανικά τροφίμων, περιορισμός της κατανάλωσης κρέατος και προϊόντων του, μικρότερες μονάδες πιο κοντά στους τόπους κατανάλωσης, μεγαλύτερος έλεγχος με τη συμμετοχή και καταναλωτών.