Ο πυρήνας της διαφωνίας

 Του Κώστα Κάρη, Αυγή, 2.12.10

Έγραφα την Τρίτη για όσα πιστεύω ότι συγκαλύπτει η μεθοδική επίθεση της "Αυγής" και του προέδρου του ΣΥΝ Αλ.Τσίπρα κατά του Φώτη Κουβέλη: κυρίως την αποτυχία της προεκλογικής γραμμής του δημοψηφίσματος κατά του Μνημονίου και του κοινού αντιμνημονιακού μετώπου - ό,τι, δηλαδή, ζητούσε και η Ν.Δ. Στην ουσία η επίθεση αυτή φιλοτεχνώντας μια ψευδή εικόνα για τις θέσεις Κουβέλη συγκαλύπτει τις αληθινές διαφωνίες που υπάρχουν ανάμεσα στην ηγεσία του ΣΥΝ και στη Δημοκρατική Αριστερά. Ας τις δούμε, όσο μπορούμε αντικειμενικά. Η πραγματική διαφωνία δεν είναι ότι το ένα κόμμα είναι κατά του Μνημονίου και το άλλο είναι υπέρ. Είναι και οι δύο κατά. Αλλά από διαφορετική σκοπιά, με διαφορετική, ίσως, στόχευση.
Η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλέξει τη σύμπτυξη μετώπου κατά του Μνημονίου - και προτείνει το μέτωπο αυτό και στο ΚΚΕ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεις που επιδιώκουν την έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ. Οι κατά καιρούς εναλλακτικές προτάσεις, π.χ. για την οικονομία, που έχουν επεξεργαστεί στελέχη του ΣΥΝ δεν προτάσσονται, μένουν στα συρτάρια. Προτάσσεται το “όχι”.

Αντίθετα, η Δημοκρατική Αριστερά προτάσσει τον στόχο της εναλλακτικής πολιτικής, τη δημιουργία δηλαδή των προϋποθέσεων για να αντιμετωπιστεί το χρέος και το έλλειμμα με διαφορετική πολιτική, διαφορετικό τρόπο από τα άδικα και αναποτελεσματικά μέτρα του Μνημονίου και της κυβέρνησης, μακριά και από διγλωσσία της Ν.Δ. Κεντρική θέση της είναι η αξιοποίηση των ευρωπαϊκών διεργασιών, με στόχο την παραμονή στην Ε.Ε. και να ξαναμπεί η Ελλάδα σε τροχιά σύγκλισης με τις άλλες χώρες.
Είναι άχαρο να επιχειρηματολογήσω ποια “γραμμή” είναι η σωστή και ποια όχι. Οι διαφωνίες των δύο κομμάτων είναι πάνω σε αυτό τον καμβά. Η συγκάλυψή τους με ρητορικές κατασκευές και αλλοίωση των θέσεων του άλλου δεν προσφέρει τίποτα χρήσιμο στον πολίτη, τον αριστερό αγωνιστή που αναζητά. Παρατείνει τη σύγχυση.