Της Βούλας Κεχαγιά, ΝΕΑ, 30.11.10
"Ο Αλέξης Τσίπρας είπε προχθές ότι αν και ο ίδιος επιθυµεί µια χαλαρή συµµαχία, δεν το βλέπει να γίνεται. Θα πρέπει όµως προηγουµένως να απαντήσει: Αφού δεν γίνεται γιατί επιτρέψατε τον περασµένο Ιούνιο τη διάσπαση του κόµµατος και την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας επιλέγοντας να φύγουν οι σύντροφοί σας από τον ΣΥΝ και να παραµείνουν εκείνοι του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή αυτοί που τώρα διώχνετε;"
Δεν γινεται να είσαι ολίγον έγκυος είπε ο Αλέξης Τσίπρας προχθές µιλώντας στα µέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόµµατός του αναφερόµενος σε κυβερνητικές πρακτικές. Πολύ σωστά. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι µεσοβέζικες λύσεις και µη ξεκάθαρες πολιτικές δηµιουργούν ένα εκρηκτικό µείγµα, που κάποια στιγµή σκάει στα χέρια όσων τις υπηρετούν. Το ερώτηµα όµως είναι: Μπορείς να είσαι ολίγον ΣΥΡΙΖΑ; ∆ιότι αν µελετήσει κανείς όσα ειπώθηκαν και αποφασίστηκαν στη διήµερη συνεδρίαση του κοµµατικού οργάνου της Κουµουνδούρου, ουσιαστικά ο ΣΥΝ προτείνει «να είµαστε και µαζί και χώρια». Στην πράξη, αυτό δεν έχει πετύχει ποτέ σε καµία πρακτική εφαρµογή, πολλώ µάλλον στην πολιτική. Οταν ένα κόµµα αποφασίζει να διαλύσει µια συµµαχία που κρίνει και θεωρεί ότι δεν τραβάει διότι υψώνονται – όπως το ίδιο καταγγέλλει – «αρχηγισµοί και φραξιονισµοί», τότε η λογική υπαγορεύει τη λύση ενός διαζυγίου.
Ελα όµως που έρχεται η αντίληψη περί ενότητας της Αριστεράς και µπερδεύει τα πράγµατα. Ο Συνασπισµός θεωρεί ότι η συνεργασία µε τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τραβάει. Οι στενότατες σχέσεις ορισµένων συνιστωσών του σχήµατος µε το Μέτωπο του Αλέκου Αλαβάνου δεν αφήνουν περιθώρια για συµπόρευση. Φάνηκε άλλωστε αυτό στις πρόσφατες εκλογές για την Αυτοδιοίκηση. ∆εν θέλει όµως να χρεωθεί στα µάτια των Αριστερών και την ευθύνη ή την πρωτοβουλία για τη λύση της συµµαχίας. Τι προτείνει λοιπόν;
Να γίνει µια χαλαρή νέα αρχή µόνο µε όσους το επιθυµούν από τον ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά χωρίς τον Αλαβάνο, ή να χωρίσουν οριστικά οι δρόµοι τους υπερβαίνοντας µια αντίληψη που είχε παγιωθεί στον ΣΥΝ ότι χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έµπαινε στη Βουλή. ∆εν είναι τυχαίο ότι το 2003 όταν πρωτοεµφανίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ως εγχείρηµα ο τότε πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος έλεγε ότι εάν δεν υπήρχε θα έπρεπε να τον εφεύρουµε…Οπως και να έχει, ο Αλέξης Τσίπρας είπε προχθές ότι αν και ο ίδιος επιθυµεί µια χαλαρή συµµαχία, δεν το βλέπει να γίνεται. Θα πρέπει όµως προηγουµένως να απαντήσει: Αφού δεν γίνεται γιατί επιτρέψατε τον περασµένο Ιούνιο τη διάσπαση του κόµµατος και την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας επιλέγοντας να φύγουν οι σύντροφοί σας από τον ΣΥΝ και να παραµείνουν εκείνοι του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή αυτοί που τώρα διώχνετε;
Ελα όµως που έρχεται η αντίληψη περί ενότητας της Αριστεράς και µπερδεύει τα πράγµατα. Ο Συνασπισµός θεωρεί ότι η συνεργασία µε τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τραβάει. Οι στενότατες σχέσεις ορισµένων συνιστωσών του σχήµατος µε το Μέτωπο του Αλέκου Αλαβάνου δεν αφήνουν περιθώρια για συµπόρευση. Φάνηκε άλλωστε αυτό στις πρόσφατες εκλογές για την Αυτοδιοίκηση. ∆εν θέλει όµως να χρεωθεί στα µάτια των Αριστερών και την ευθύνη ή την πρωτοβουλία για τη λύση της συµµαχίας. Τι προτείνει λοιπόν;
Να γίνει µια χαλαρή νέα αρχή µόνο µε όσους το επιθυµούν από τον ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά χωρίς τον Αλαβάνο, ή να χωρίσουν οριστικά οι δρόµοι τους υπερβαίνοντας µια αντίληψη που είχε παγιωθεί στον ΣΥΝ ότι χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έµπαινε στη Βουλή. ∆εν είναι τυχαίο ότι το 2003 όταν πρωτοεµφανίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ως εγχείρηµα ο τότε πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος έλεγε ότι εάν δεν υπήρχε θα έπρεπε να τον εφεύρουµε…Οπως και να έχει, ο Αλέξης Τσίπρας είπε προχθές ότι αν και ο ίδιος επιθυµεί µια χαλαρή συµµαχία, δεν το βλέπει να γίνεται. Θα πρέπει όµως προηγουµένως να απαντήσει: Αφού δεν γίνεται γιατί επιτρέψατε τον περασµένο Ιούνιο τη διάσπαση του κόµµατος και την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας επιλέγοντας να φύγουν οι σύντροφοί σας από τον ΣΥΝ και να παραµείνουν εκείνοι του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή αυτοί που τώρα διώχνετε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
O διάλογος προϋποθέτει τον σεβασμό της διαφορετικής άποψης. Γι' αυτό κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή χυδαίο σχόλιο θα διαγράφεται.