Του Ηλία Κανέλλη, ΝΕΑ, 08.11.10
"Οι χθεσινές εκλογές επιβεβαίωσαν τη χρεοκοπία της λεγόµενης ριζοσπαστικής Αριστεράς. Παρά τα όσα δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, αποδείχθηκε ότι το ΚΚΕ φτάνει και περισσεύει για να εκφράσει τη συντηρητική Αριστερά της στείρας άρνησης. Αντίθετα, η δυναµική των ευέλικτων υποψηφιοτήτων που στήριξαν οι δυνάµεις της (αποσχισθείσης από τον ΣΥΝ) Δηµοκρατικής Αριστεράς απέδειξε ότι το αίτηµα της ιστορικής διάσπασης του κοµµουνιστικού κινήµατος είναι ακόµα ζωντανό: είναι πάντα χρήσιµη µια Αριστερά που πατά στο έδαφος της πραγµατικότητας."
ΑΠΟ τις χθεσινές εκλογές για την Αυτοδιοίκηση βγαίνουν και µερικά «ανατρεπτικά» συµπεράσµατα.
1. Οπου το παιχνίδι παίχτηκε µε πολιτικούς όρους, ναι, νίκησε η πολιτική. Και όπου η συζήτηση έµεινε στα θέµατα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στην πραγµατικότητα, ναι, νίκησε η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πιο τρανταχτό παράδειγµα ο Δήµος Αθηναίων, στον οποίο ένας υποψήφιος, ο Γιώργος Καµίνης – που ξεκίνησε χωρίς «αναγνωρισιµότητα»,
επικρίθηκε διότι απέφευγε τα ρητορικά τεχνάσµατα, τις ευκολίες και τους λαϊκισµούς και θεωρήθηκε µειονέκτηµά του ότι δεν ήταν ετοιµόλογος απέναντι στις εντυπωσιοθηρικές επιθέσεις του τηλεοπτικού αστέρος Νικήτα Κακλαµάνη – κατάφερε και έµεινε στο παιχνίδι, µάλιστα µε αξιώσεις για ένα αποτέλεσµα-έκπληξη.
2. Η αποχή έχει πολλές ερµηνείες. Αγανάκτηση, ανοχή προς την κυβέρνηση, αδιαφορία...
Αρκετοί απείχαν, πάντως, διότι δεν τους δένει τίποτα πια µε ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικοποίησης στη χώρα µας: την πελατειακή σχέση µε τα κόµµατα-εργοδότες.
Είναι παράδοξο, αλλά µε την κρίση και, κυρίως, την αδυναµία του κράτους να υποσχεθεί σε µέρος του εκλογικού σώµατος µελλοντικές προοπτικές στις αγκάλες του, ήδη έχει αρχίσει να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι.
3. Οι χθεσινές εκλογές επιβεβαίωσαν τη χρεοκοπία της λεγόµενης ριζοσπαστικής Αριστεράς. Παρά τα όσα δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, αποδείχθηκε ότι το ΚΚΕ φτάνει και περισσεύει για να εκφράσει τη συντηρητική Αριστερά της στείρας άρνησης. Αντίθετα, η δυναµική των ευέλικτων υποψηφιοτήτων που στήριξαν οι δυνάµεις της (αποσχισθείσης από τον ΣΥΝ)
Δηµοκρατικής Αριστεράς απέδειξε ότι το αίτηµα της ιστορικής διάσπασης του κοµµουνιστικού κινήµατος είναι ακόµα ζωντανό: είναι πάντα χρήσιµη µια Αριστερά που πατά στο έδαφος της πραγµατικότητας.
επικρίθηκε διότι απέφευγε τα ρητορικά τεχνάσµατα, τις ευκολίες και τους λαϊκισµούς και θεωρήθηκε µειονέκτηµά του ότι δεν ήταν ετοιµόλογος απέναντι στις εντυπωσιοθηρικές επιθέσεις του τηλεοπτικού αστέρος Νικήτα Κακλαµάνη – κατάφερε και έµεινε στο παιχνίδι, µάλιστα µε αξιώσεις για ένα αποτέλεσµα-έκπληξη.
2. Η αποχή έχει πολλές ερµηνείες. Αγανάκτηση, ανοχή προς την κυβέρνηση, αδιαφορία...
Αρκετοί απείχαν, πάντως, διότι δεν τους δένει τίποτα πια µε ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικοποίησης στη χώρα µας: την πελατειακή σχέση µε τα κόµµατα-εργοδότες.
Είναι παράδοξο, αλλά µε την κρίση και, κυρίως, την αδυναµία του κράτους να υποσχεθεί σε µέρος του εκλογικού σώµατος µελλοντικές προοπτικές στις αγκάλες του, ήδη έχει αρχίσει να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι.
3. Οι χθεσινές εκλογές επιβεβαίωσαν τη χρεοκοπία της λεγόµενης ριζοσπαστικής Αριστεράς. Παρά τα όσα δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, αποδείχθηκε ότι το ΚΚΕ φτάνει και περισσεύει για να εκφράσει τη συντηρητική Αριστερά της στείρας άρνησης. Αντίθετα, η δυναµική των ευέλικτων υποψηφιοτήτων που στήριξαν οι δυνάµεις της (αποσχισθείσης από τον ΣΥΝ)
Δηµοκρατικής Αριστεράς απέδειξε ότι το αίτηµα της ιστορικής διάσπασης του κοµµουνιστικού κινήµατος είναι ακόµα ζωντανό: είναι πάντα χρήσιµη µια Αριστερά που πατά στο έδαφος της πραγµατικότητας.
Αν βαυκαλιζεται η αριστερα με τετοιες φρεναπατες, ο δικοματισμος θα αλωνιζει...Ριζοσπαστικη, δημοκρατικη, ανταρσυα ή οπως διαολο και να λεγεται η αριστερα ειναι απαραιτητη για την κοινωνια και ενωμενη στη δραση, οχι σκορποχωρι. Αλλιως φοβαμαι οτι ο εμφυλιος ξεκαθαρισε την αφροκρεμα και μειναμε η ηρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή