Φαστ-τρακ

Του Κώστα Κάρη, Αυγή, 21.10.10

Δεν ξέρουμε αν η ματαίωση του τερματικού σταθμού υγροποιημένου αερίου στον Αστακό οφείλεται μόνον στις διαφορές ανάμεσα στο Κατάρ και τους Ιταλούς επιχειρηματίες, αν έπαιξαν σημαντικό ρόλο οι αντιδράσεις και οι τεκμηριωμένες κριτικές που εκδηλώθηκαν στον Τύπο από επιστήμονες και πολιτικούς. Το βέβαιο είναι ότι μια απειλή για το περιβάλλον και μια λανθασμένη, σπάταλη ενεργειακή επιλογή αποφεύχθηκαν. Η ήττα της νέας κυβερνητικής γραμμής “φαστ-τρακ” (γρήγορο μονοπάτι) του κ. Παμπούκη δεν είναι τελική, είναι όμως σημαντική γιατί το έργο είχε συμβολοποιηθεί ως το νέο μοντέλο για τη χώρα. Και η αντιπαράθεση επιλογών που έγινε -και εντός της κυβέρνησης με την επίμονη υπέρ του περιβάλλοντος στάση της κ. Μπιρμπίλη- προκλήθηκε λόγω της δημοσιότητας που πήρε η κυβερνητική πρωτοβουλία, το Μνημόνιο που υπογράφηκε κ.λπ.

Γι' αυτό και δεν μας εξέπληξε η χθεσινή δήλωση του κ. Μίχαλου (προέδρου του ΕΒΕΑ και πρώην γ.γ. του υπ. Οικονομίας επί Ν.Δ.) που ζήτησε “να μην κοινοποιούνται αν δεν κλείνουν τα επενδυτικά deals”. Αυτό κατάλαβε ο άνθρωπος. Ότι οι συμφωνίες κρατών (στην περίπτωση Κατάρ και Ελλάδας) είναι κάτι σαν μυστικές συμφωνίες συνωμοτών...

Ίσως κάτι να ξέρει, πώς γίνονται οι οικονομικές συνωμοσίες, από τα χρόνια που ετοίμαζαν τη δημοσιονομική κατάρρευση της χώρας οι ίδιοι πολιτικοί της Ν.Δ. που τώρα φωνάζουν “Κάτω το Μνημόνιο”! Χωρίς να ιδρώνει το αυτί τους, χωρίς να ντρέπονται, χωρίς να κρύβονται.

Ακούγονται ωραία τα συνωμοτικά λόγια του κ. Μίχαλου στα αυτιά της εξουσίας. Το κάλεσμα είναι βολικό: να μην ενημερώνεται ο λαός, να μη συζητείται τίποτα, να γίνονται οι δουλειές και απ' ό,τι φαίνεται να πέφτουν και οι προμήθειες στους υποστηρικτές.

Η κυβέρνηση έχει να επιλέξει. Μπορεί να οδηγηθεί στο πλήρες αδιέξοδο μέσα στην απαξίωση και την αναξιοπρέπεια, αν ακούσει τις σειρήνες της αδιαφάνειας και των σκοτεινών ντηλ με επιχειρηματικά κέντρα και κεφάλαια. Ας διαλέξει. Αυτό κι αν θα είναι “φαστ-τρακ”. Γρήγορη κατηφόρα και θεαματική κατάρρευση.