Κομμουνιστική Κρίση Ελλάδας

Από το Radical Desire

Εν αρχήν ην η δήλωση Παπαρήγα στην ΝΕΤ, κάπου μέσα στον Αύγουστο, για τις απολύσεις, στα τέλη Ιούλη, 20 ανθρώπων από την "Τυποεκδοτική ΑΕ".

"Είναι επιχείρηση που δρα μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς και επομένως έχει όλες τις αντίστοιχες δυσκολίες. Σε όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου γίνονται απολύσεις. Είμαστε στόχος μιας επίθεσης που μας παρουσιάζει ως μια κερδοφόρα επιχείρηση. Εμείς έχουμε μεγάλη συρρίκνωση των εργασιών μας. Εμείς παλεύουμε κατά του καπιταλισμού. Θα κλείσουν και μεγάλες επιχειρήσεις. Μας περιμένουν στη γωνία με επιθέσεις των τελευταίων χρόνων που αφορούν στην Τυποεκδοτική."

Για τα οικονομικά δεδομένα της υπόθεσης "Τυποεκδοτική" γράφει εκτενώς το "Κόντρα" στο οποίο παραπέμπει ο πιο πάνω σύνδεσμος. Εγώ θα αναρωτηθώ εδώ για τα εξής:

α) Τι θα πει "επιχείρηση που δρα μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς"; Θα πει ένα από δύο πράγματα: i) "σοσιαλιστική κολλεκτίβα στριμωγμένη από το ευρύτερο καπιταλιστικό πλαίσιο" (αλλά τότε γιατί "επιχείρηση", γιατί "ΑΕ"); ή ii) "καπιταλιστική επιχείρηση που αντιμετωπίζει, όπως όλες οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις, προβλήματα λόγω κρίσης." Καλό θα ήταν η ΓΓ να μας ξεκαθαρίσει ποιο απ' τα δύο ισχύει.

β) Σε τι αναφέρεται το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο στις πιο πάνω προτάσεις; Στην πρώτη του χρήση, είναι προφανές ότι αναφέρεται στο ουσιαστικό "επιχείρηση": "Είμαστε [εμείς, η επιχείρηση "Τυποεκδοτική ΑΕ"] στόχος μιας επίθεσης που μας παρουσιάζει ως μια κερδοφόρα επιχείρηση." Πολύ ωραία (ή άσχημα), αλλά αυτός είναι λόγος που δεν αφορά σε τίποτε την πολιτική --πόσο μάλλον την πολιτική ενός Κομμουνιστικού Κόμματος. Αφορά το παράπονο ενός επιχειρηματία που ανησυχεί για το μέλλον της δουλειάς. Όμως η κα Παπαρήγα δεν μιλά στην ΝΕΤ ως επιχειρηματίας. Μιλά ως εκλεγμένος εκπρόσωπος μιας πολιτικής συλλογικότητας. Την οποία ελάχιστα απασχολεί ο ανταγωνισμός της "Τυποεκδοτικής" με άλλους επιχειρηματικούς ομίλους και οι στενοχώριες του, και πολύ περισσότερο οι απολύσεις υπαλλήλων ως καπιταλιστική πρακτική ανταπόκρισης στην κρίση. Το συνειδητοποιεί αυτό η ΓΓ;

Η δεύτερη χρήση του πρώτου πληθυντικού αφορά στη φράση "Μας περιμένουν στη γωνία", η οποία αρχικά εμφανίζεται να πατάει πάνω στο θυμικό του κομμουνιστή, μαθημένου στην απειλή του εξοστρακισμού, της καταστολής, της λοιδωρίας, του κατατρεγμού. Πατάει συναισθηματικά κουμπιά. "Μας την έχουνε στημένη", είναι το μήνυμα. Έλα όμως που αυτό το οποίο συμπληρώνεται μετά αποκαθιστά το πλαίσιο αναφοράς ως, για μια ακόμα φορά, την "Τυποεκδοτική ΑΕ": "...με επιθέσεις των τελευταίων χρόνων που αφορούν στην Τυποεκδοτική". ΜΑΣ την έχουνε στημένη ως κομμουνιστές ή ΣΑΣ την έχουνε στημένη ως επιχειρηματίες; Ή μήπως, εννοεί η κα Παπαρήγα, είναι το ίδιο πράγμα το ένα και το άλλο; Μήπως, δηλαδή, εννοεί ότι κάθε απειλή στον ισολογισμό της "Τυποεκδοτικής ΑΕ" είναι απειλή όλων όσων αυτοκαθορίζονται ως κομμουνιστές, και ότι, συνεπώς, οι απολύσεις που βοηθούν το ισοζύγιο της επιχείρησης είναι "αντικειμενικά" καλές για τον κομμουνισμό όσο και αν φαίνονται "υποκειμενικά" κακές για την εργατική τάξη;

Κα Παπαρήγα, διευκρινίστε, αν θέλετε, εάν επιστρέψαμε στην σταλινική διάκριση μεταξύ "αντικειμενικής" και "υποκειμενικής" ενοχής των δικασθέντων στις δίκες της Μόσχας αναστρέφοντας τους όρους. Με άλλα λόγια διευκρινίστε μας το εξής: αν κατά τη δεκαετία του 30 οι καταδικασθέντες ήταν "αντικειμενικά ένοχοι [προδοσίας] ακόμα και αν ήταν υποκειμενικά αθώοι" μήπως τα πράγματα ήρθαν έτσι ώστε η Τυποεκδοτική ΑΕ να καταφέρνει να είναι "υποκειμενικά ένοχη [κεφαλαιοκρατικής συμπεριφοράς, δηλαδή πάλι προδοσίας] αλλά αντικειμενικά αθώα";

Αλλά δεν είναι μόνο η αρχή, ή η συζήτηση επί της αρχής. Υπήρξε και συνέχεια. Ακόμα μελανότερη, ακόμα πιο ασύμβατη με το ερυθρό της σημαίας ΜΑΣ (όλων αυτών που δεν την ταυτίζουν μοναχά με το αποτρόπαιο φάντασμα του 'ολοκληρωτισμού'). Η συνέχεια εμφανίζεται στο Πριν, στις 19 του Σεπτέμβρη και αναφέρει:

Πρωτοφανή πόρτα "έφαγαν" οι απολυμένοι στα Ελληνικά Γράμματα από το φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ο σύλλογός τους, σε μια προσπάθεια να δημοσιοποιήσει το πρόβλημα, έχει ζητήσει παρεμβάσεις σε πολιτικές και άλλες εκδηλώσεις. Απευθύνθηκε και στην οργανωτική επιτροπή του Φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή, όπου πήρε την απάντηση ότι η ΚΝΕ και το ΚΚΕ έχουν συνολική απάντηση, στην οποία δεν χωρά ο συγκεκριμένος σύλλογος και γι’ αυτό δεν τους επιτρέπουν κάποια σύντομη παρέμβαση σε εργατικό πάνελ, ούτε καν να μοιράσουν την ανακοίνωσή τους έξω από το φεστιβάλ! Εάν ένα μαχόμενο σωματείο απολυμένων δεν χωρά στην πρόταση του ΚΚΕ, επειδή ίσως δεν ανήκει στο ΠΑΜΕ, τότε ποιος στα αλήθεια χωράει;

Σύντροφοι, τι γίνεται εδώ; Οι απολυμένοι του ΔΟΛ ανεπιθύμητοι ως τι και για ποιό λόγο ακριβώς; Ανεπιθύμητοι ως ενσαρκώσεις της επιστροφής του απωθημένου (των απολυμένων από σας τον Ιούλη, του φαντάσματος της κοινής μοίρας των εργαζομένων "σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς";) Ανεπιθύμητοι ως πρώην εργαζόμενοι νυν μηντιακού ανταγωνιστή, όστις συνδέεται με την άρχουσα τάξη; Ανεπιθύμητοι ως μη μέλη του Κόμματος;

Σύντροφοι, πάλι κατώτεροι των περιστάσεων θα φανείτε; Και σεις με την γενικής χρήσεως "αριστερά" σύντροφοι; Λογότυπο είναι η σημαία σας σύντροφοι, και ο κομμουνισμός έννοια κατοχυρωμένη δια του copyright; Αυτό έχετε καταλάβει; Μ' αυτό πορεύεστε; Μα τότε, σύντροφοι, δεν είστε κόμμα που μπορεί να οργανώσει υποκείμενα απέναντι στην κρίση αλλά ένα ακόμα κόμμα σε κρίση. Κόμμα της Κομμουνιστικής Κρίσης στην Ελλάδα. Γιατί δεν είναι μόνο ο καπιταλισμός σε κρίση σύντροφοι. Δεν κρίνεται, στην κρίση, μόνο το κεφάλαιο. Κρινόμαστε και εμείς. Εκτός και αν, όντας ήδη ένα με το κεφάλαιο, δεν χρειάζεται καν να περιμένουμε να κριθούμε σε δεύτερη, παράλληλη κρίση.